Genoeg!

Iemand zou me moeten beginnen betalen om op m'n vermoeide achterste (eufemisme voor 'luie reet') achter m'n pc te zitten en te surfen alsof ik zo geboren was. Nergens anders zin in vandaag, geen fut voor wat dan ook, maar wel klikken dat het een lieve lust is. Schandalig, ik beken, de dichter in mij versmoord in enen en nullen en de grootste nul er nog fier op ook. Maar wat moet je anders, als je je lamgeslagen voelt door iets wat niet in je macht ligt? Keep on smiling en maar doorgaan als het eerste beste Duracellkonijn? Ik dacht het niet. Werkelijk niet.

Soit, wilde ik nog even kwijt voor de zorgvuldig aangebrachte emulsie mijn handen van het klavier losweekt, mijn billen van de zetel, mijn ogen van het scherm, kortom, ik hier gewoon een stevige en dikke punt achter kan zetten. Genoeg is genoeg en ook dat is genoeg, zoals het al zo vaak heeft weerklonken in die fijne wereld van ons. Tijd voor wat anders, ook al zal ook dat alweer niet zo onbekend zijn als de avonturier zichzelf had voorgesteld...L

Aankondiging: Wijnegemse poëzieprijs

Ondanks alles gaat het leven door. Hieronder een uitnodiging voor aanstaande woensdag in Wijnegem.


Beste poëzie- en muziekliefhebber of -ster,

U bent van harte uitgenodigd op de 19de editie van 't Gastvrij Podium dat deze keer een best off is van wat de revue passeerde de voorbije twee jaar.
Er zijn zeven dichters en dichteressen die een gedicht hebben ingestuurd voor de Wijnegemse Poëzieprijs: 4 van de edities van 2007 en 3 van die van 2008. Zowel de jury (50% van puntentotaal) als het aanwezige publiek (50% van puntentotaal) beslissen wie de beste is voor 2007 en wie voor 2008.
De volgorde waarin de dichters voordragen wordt via loting uit een hoed op het moment zelf bepaald door de jury, dichter per dichter. Elke dichter heeft 5 minuten, waarin zij of hij het ingezonden gedicht en een aantal andere werken brengt. Zij zullen muzikaal worden afgewisseld met telkens 15 min live muziek, gebracht door de vier beste muzikanten of muziekgroepen van de voorbije twee jaar.
Kom dus op tijd (20u) of u mist uw favoriet.

Dichters voor de prijs van 2007

Frans Vlinderman:
Medebezieler van het Gastvrij Podium, administratieve loonslaaf om den brode, dichter uit passie.
Frans Vlinderman behoort al enkele jaren tot de vaste kern van de Antwerpse Muzeval. Aangemoedigd door zijn dichtersvriend Verdano waagde hij zelf eind 2003 de stap naar dit vrij podium. Hij staat in voor de poëtische programmering van ‘t Gastvrij Podium, waarvan hij tevens de inleiding op zich neemt.
Frans Vlinderman wil geen hermetische poëzie brengen. Hij is een observator van mensen en gebeurtenissen, die hij vervolgens in poëtische verzen giet. De lezer van zijn poëzie heeft daarbij vaak, zo niet altijd het laatste woord. Experiment naast maatschappelijke betrokkenheid zijn hierbij zijn handelskenmerken. Meer info via frans_vlinderman@vlinderman.be te verkrijgen.

Frieda Groffy:
Is in de eerste plaats gewoon mens, vrouw, moeder, grootmoeder, dochter, zuster, vriendin, geliefde. Ze steekt haar mening niet onder stoelen of banken als sociaal bewogen activiste, die er als 'intellectueel’ geen moeite mee heeft haar nek uit te steken en indien nodig in protest de straat op te gaan. Frieda is iemand die reist om te 'leren' en zich in andere culturen kan onderdompelen, met een open geest, warm hart en veel respect.

Sven De Swerts:
Omschrijft zichzelf als de enige ghotic-poet van Vlaanderen. Hij organiseert met Spinyopaat het enige open podium in Gent. Hij is de Brian Molko van Antwerpen. Voor spinnen knielt hij, want ze zijn zijn satan.

Maarten Van Camp:
Mede-oprichter van het Gastvrij Podium die zorgt voor de muzikale inkleding ervan. Hij houdt zich bezig met ritmische poëzie die hij soms combineert met jonglerie. Zijn gedichten zijn uit het leven gegrepen en spelen kritisch in op de actualiteit. Ze zijn scherp, maar toch ook weer zacht.
Hij nam reeds deel aan podia van de Sprekende Ezels, Muzeval, Cartoons, Wijnegem Lacht en zong een tijdje zijn Poëzie in Vera's Bigband. Momenteel zingt hij nog steeds in het koor Hei Passoep, hij trommelt, rapt en jongleert in de Murga Kinébaba.

Dichters voor de prijs van 2008

Chris Van de Rijck:
Gekend van de Muzeval en 't Gastvrij Podium als gastdichteres.

Bart Hannah:
Trouwe bezoeker en deelnemer aan ’t Gastvrij Podium.

Thomas Verdijck:
Wijnegems dichter, veelschrijver, gekend als gastdichter op 't Gastvrij Podium en medewerker. Hij presenteerde ook al regelmatig het vrij podiumgedeelte van dit evenement.

Beste muzikanten en muziekgroepen van 2007 en 2008

Munck:
Speelt voor u ballads, blues en eigenzinnige covers. Dit alles wordt verwezelijkt door Jan Vrancken op gitaar en zang, Marc Franckx op contrabas en Wannes Vrancken op cajon en drums.
Marc en Jan startten 6 jaar geleden als een bas-gitaar-zang duo. Oude, ijzersterke nummers zoals 'Blue Valentines' en 'Mothers little helper' kregen een akoestisch en basic karakter.
Munck, ondertussen uitgegroeid tot een trio, bouwt nu aan een stevig repertoire van ballads en blues (o.a. Amsterdam / The road's my middle name). Zorgvuldig uitgekozen covers geven ze een eigen(zinnig) accent (nummers van o.a. David Gray / Elvis Costello /...)
Ook eigen nummers schrijven vormt op dit moment de uitdaging voor de groep.

Marieke Lightband:
Is een singer-songwriter uit Nieuw Zeeland die op het podium staat als een huis. Haar nummers komen voort uit een mix van culturen. Dankzij haar internationale achtergrond weet ze haar publiek te bekoren met originele aangrijpende melodische muziek.
Zet je neer, geniet van haar akoestische gitaarspel en laat je meenemen door haar wondermooie stem.

Yannick Rivière:
Deze sing- en rockwriter brengt eigen Engelstalige songs met een enorme gedrevenheid en ritmiek. Hij begeleidt zichzelf op een semi-akoestische gitaar. Zijn stem gaat door merg en been. Yannick trad reeds op in jeugdcafé Pierlala van JC Ahoy. Je kan hem beluisteren op zijn site
www.riviere.be.

Sarinte:
Is een trio dat het Nederlandstalige levenslied brengt met Dieter op contrabas, Roos op accordeon en Pieter op zang en gitaar. Zij zijn ook te beluisteren op www.sarinte.be.

Namens de werkgroep 'Gastvrij Podium'
meer info: gastvrijpodium@hotmail.com

Misschien weet Ed het nu

Het weer buiten is zoals de stemming binnen: naargeestig, kil, klam. Er zit niet veel beweging in vandaag. Er moet nog zoveel gebeuren, maar het lijkt alsof Vlinderman maar niet in beweging geraakt. Na een bijzonder leuke avond bij vrienden Britt en Yoeri eergisteren, gevolgd door een bezoekje aan Oma Goes en Ko & Lenie, die ons huwelijksalbum voor het eerst onder ogen kregen, dachten Nip en Bibi er een rustige avond aan te breien gisteren, maar toen kwam dus dat onbevattelijke nieuws dat Ed er niet meer was. Waar we vorige week samen nog lustig plannen smeedden om Ed eindelijk tot in onze koekenstad te krijgen, zullen we nu verder moeten in het besef dat dat er nooit meer van zal komen. Worden we bestookt met gedachten aan zijn echtgenote en zijn dochters, en hoe het nu met hen verder moet. Het hoofd gaat er van malen, alles lijkt ook opeens zo futiel, betekenisloos.

Meer nog dan op 1 november, de dag van Allerheiligen, drukt deze gebeurtenis ons met de neus op de feiten: waartoe leidt dit alles ons? Wat is de betekenis van een leven vol gejaag en gedaas, als morgen zomaar de stekker eruit kan getrokken worden? Welke zingeving is de beste, als het enkel jezelf ten dienste staat? Leven in het nu, zoals Ed het deed, volstaat het wel om de dagen door te komen? Zoveel vragen alweer en Vlinderman laat het even los. Ademen, in, uit, in, uit, zal er nog een morgen komen? Zal er nog een bewust einde aan vandaag te beleven vallen? Futiel allemaal. En toch zal ook nu weer de tijd een vage mantel vol heling op onze schouders komen draperen, zoals dat gebeurde na Papa, Victor, Micha, Jan, Bonbonneke, Bonma, Bonpa, Paula, Marcel, Remy, en al diegenen waar ik nu even niet aan denk, maar die ik nog zo vaak moet missen. That's life? Right.

Ed Klein Goldewijk overleden

Ed Klein Goldewijk is eergisteren, donderdag 27 november 2008, plots overleden. EdKG, zoals hij op Verhalensite huis hield als prachtige mens onder de mensen, met zoveel antwoorden op zoveel vragen en niet te bang om ook die weer in vraag te stellen. Je hoeft hem niet gekend te hebben. Wij kenden hem, IRL slechts twee maal, maar welke twee maal... En dan praat ik nog niet over Nip, die urenlange sessies online met hem doorbracht. Ed, Nip heeft geen echte soulmate, maar jij, jij was dat volgens mij wel.

Maastricht, november 2007 - Ed & Nip

Maastricht, november 2007 - Vlinderman & Ed

Ed?

nu, vandaag, na zoveel
wanneer kom je dan
een onverwachte vraag
ga je weg dan
een verloren vraag
dat geen antwoord meer
dan stilte in de leegte
die jij achterliet
toen je echt weg

weet je nog wel
dood zijn is niet erg
niet erger toch
dan achterblijven
en dus verontschuldigde jij je
alvast voor later - en toch
wil je mij verontschuldigen
als ik het niet wil weten?

ik wist dat de dood woonde
hier bij ons om de hoek
bij leven van passanten
zijn streken demonstreerde
maar niet dat hij wist
op welk adres jou te vinden
zo typisch jou dan toch
onverholen en onverborgen

je goede raad is nu weg
en ik weet het even niet
weet je wel?
hoor je me wel?
hoor je me nog?

Frans V.

Aankondiging: Die Schöpfung - J. Haydn - Doel

Vlinderman treft regelmatig wat aan in zijn mailbox, dat hij graag aan het publiek in blogland voorlegt. Bij deze nog eens een geëngageerde bijdrage voor het Dorpje Doel!


Beste,

U weet waarschijnlijk dat het kleine dorpje Doel, zo mooi en rustig gelegen aan de Scheldeboorden , dreigt te verdwijnen. Het eens zo lieflijk 17e eeuws dorpje valt alle dagen ten prooi aan - georchestreerde - verkrotting, vandalisme en sloop. De inwoners doen er alles aan om, tenminste, de verdiende “waardigheid“ en de “schoonheid” van Doel in ere te herstellen en te beklemtonen en te laten herleven.

Daarom, na het enorme succes van vorig jaar, richt vzw Koma-ar Educatief, samen met “De Orde van Het Pilorijn” Beveren en vzw Calcant, opnieuw een klassiek concert in, in de pas gerestaureerde barokkerk “O.L.Vrouw Ten-Hemel-Opgenomen“ te Doel. Dit op vrijdag, 5 december ek. te 20u00.

Op het programma staat - het nu zo - symbolische "Die Schöpfung” van J. Haydn, "Und es ward Licht”, in een integrale uitvoering.

Kunt U er niet bij zijn, maar U wil ons moreel ondersteunen, surf dan naar www.kunstdoel.net en onderteken de petitie om Doel te behouden.

Mogen wij U ook nog vragen deze info door te spelen aan mogelijke geïnteresseerden uit uw familie- en vriendenkring? Met al onze dank.

Vriendelijke groeten,

Frie Lauwers
Doel

Wenst U ons financiëel een duwtje in de rug te geven ?
Dit kan op onderstaande bankrekening, met vermelding 'concert'.
Heeft U flyers of affiches nodig ? Contacteer ons gerust.

Osystraat 39, bus 1
2060 Antwerpen

Adres vorming : Scheldemolenstraat 49, 9130 Doel

Tel / Fax : +32 (0) 3 231 07 02
Gsm : 0495 16 64 75
Bank : 001-2972381-86
Ondernemingsnr. : 459 251 745
www.koma-ar.be
E-Mail: komaar.educatief@scarlet.be

Mutualiteiten, een kopzorg!

Er staat een weekend voor de deur, maar voor we daaraan beginnen ga ik nog even binnenspringen bij de vrienden van de mutualiteit. Als je immers al pakweg iets meer dan drie maanden gehuwd bent en de overdracht van vrouwliefs dossier van de ene naar de andere nog steeds niet afgerond is, dan mag je wel eens van je oren gaan maken. Mocht ik op mijn eigen werkplek op die manier te werk gaan (wat doe je anders op een werkplek?), dan denk ik dat het liedje rap uitgezongen zou zijn.

Daarna rijden we even naar Bergen-Op-Zoom, bezoekje afleggen bij Britt en Yoerie met onze trouwalbum. Dan schieten er nog drie over die we te pakken moeten krijgen, waarvan er één nog in Zweden zit tot ongeveer juni 2009, een andere zowat om de hoek bij ons en de derde in Duffel. Jaja, er wordt wat afgezeuld met het album, maar Zweden, nou, neuh, dat is ons wat te ver.

Zonet het voorstel van een bibliotheek gekregen om wat met onze Muzevalgroep te komen doen rond poëzie in het kader van Gedichtendag op 29 januari. Daar is een zekere SM Lenie bij betrokken (dag dag, SM Lenie) en als Frank De Vos dit leest, dan weet hij alvast wel hoe laat het is... Vlinderman houdt u verder op de hoogte van de stand van zaken via dit blog. Ik kan alvast meegeven dat er ook in Antwerpen die donderdagavond opnieuw een gedichtenestafette zal zijn in Den Hopsack, naar jaarlijkse traditie georganiseerd door De Muzeval. Schrijf maar alvast op in die agenda. Nog geen agenda gekocht? Rep je dan maar naar de winkel, de AVA-Papierwaren of gewoon naar de krantenwinkel om je hoek...

geloof, hoop en liefde

Hoe later op de avond, hoe schoner het volk. Bekt best lekker in de volksmond en kijk eens wie hier is? De bijna schoonste, want er is nog genoeg ruimte om later volk door te laten :p In ieder geval een snelle passage, want ik wil nog wat relaxen en dat zonder PC-sores. Het krel waar ik nu op mag tokkelen heeft me immers vandaag zomaar in de steek gelaten. Niet willen opstarten deze ochtend en deze avond aanvankelijk ook al niet. Gelukkig ben ik van het koppige soort en dacht ik dat het moest en zou in gang schieten en bleef ik proberen. Wel, het is gelukt en dus even langs hier en dan weer langs daar en dan weer verder, want stilzitten, dat is voor mensen met een zittend gat en dat heb ik niet.

Wel effie een (zeemzoet) dichtje achter laten, dan ben ik tenminste niet helemaal onbeleefd geweest vandaag (eerst niet kunnen, dan laten wachten en vervolgens weer weg voor ie gekomen is - precies een echte vent, die kent ook geen manieren)

verzen liefde

hij zaait hoop in haar hart
dat niet meer kon slaan
dan enkel voor zichzelf
de kilte van een dag
als een deken om haar heen

zacht bewegen nu haar handen
op zoek naar meer van hem
laat hij haar betijen met
een zweem van liefde
een spoor van genegenheid
op elke wang wel iets

verkussen zij het verleden
om te delen in het hier
kom bij me, mens
en laat je gaan
in deze armen

Frans V.

Filmforum: Hitchhikers Guide To The Galaxy

Omdat het toch al binnen is, alvast een preview op onze volgende filmforumvertoning in Wijnegem, uitzonderlijk niet op de vierde woensdag van de maand, maar wel op de derde (Kerstmis mag niet de mist in gaan, toch?)

Vertel het verder, waarde blogbezoeker, dat er een fantastische film op komst is en dat voor een prijs waarvoor je hem niet kan gaan huren!

Ontwaakt, gij verdorvene

We zitten hier vandaag al iets minder vermoeid aan de pc, en zodadelijk kunnen we gaan kijken naar Charlie Chaplin, dus mijn lol kan alvast niet op. Op het werk beginnen de lijken al eens om de hoeken van de kastdeuren te komen piepen, maar ik heb die deuren alvast voor even vakkundig terug op slot gekarateka't. Kwestie van mijn plezier niet te vergallen nu ik een mindere baaldag dan gisteren mocht ervaren. Ik heb trouwens vastgesteld dat bij het eerste wekkersignaal mijn nachtlampje ('s ochtends vroeg, maar daar gaan we niet over vallen, eh) aanzetten, helpt bij een rustiger en vooral vollediger ontwaken - ook het humeur krijgt dan de kans zich eens goed uit te rekken in plaats van te blijven hangen in een verrimpelde en irrationele boosheid op de hele wereld.

Over het nieuws heb ik tenandere ook niet veel te vertellen. De wereld bestaat nog, ze draait nog en er loopt nog steeds meer goedmenend volk rond dan slechtmenend, al lees ik in verhouding teveel over de laatste soort dan over de eerste - 't zal wel niet interessant genoeg zijn om den braverik uit te hangen, zeker? Enfin, ik ga nu naar buiten tegen de muur staan pissen en zien hoe mooi dat dampt, zo ergens aan de vooravond van de herfst. Vervolgens zal ik een warm gedicht erover schrijven en dat misschien presenteren te alhier. Misschien ook niet, want SM Lenie en Mama Mia durven hier ook al eens ne keer te komen piepen en wat moeten die nou met een straaltje zeikpoëzie (hebt u 'm?)

Nog even een oude haiku van me die ik nog altijd graag op een podiummeke op de mensen los laat en dan log ik weer even af uit mijn bloggen:

liggend op droog stro
voelt de hond het kriebelen
zijn kussende vlo

Frans V.

Zo moe toch

Ik ben moe, maar toch nog eerst effie naar de schilderles, we zitten aan het expressionisme. Alleen lukt het me alweer niet bijzonder goed me expressionistisch te expressioneren. Dat worden dus eerst nog véél schetsjes, vooraleer Bibi weer aan de verruf gaat...

Gelukkig bestaat er ook zoiets als zelfbeteugeling, overgoten met een portie geduldige saus, anders was het hek helemaal van de Vlinderdam en zou ik mezelf de vernieling in werken/lopen/feesten. En met deze avond wat vroeger in mijn bedje te kruipen, zal ik ook al tegemoet komen aan dat vermoeide gevoel. Hoop ik.

Filmforum: Modern Times

Maandelijks een humoristische film tijdens Filmforumavond te Wijnegem, waarom dat missen? Welkom overmorgen, en het kost quasi niets...

Een goede Charlie Chaplin voor het slapengaan verzacht de zeden...

uitgesneeuwd

Goh, na zo een weekend vol dichters, sneeuw en meer dichters, was het zelfs een hele verademing om zomaar te mogen/kunnen gaan werken. Dat hebben we dan ook uit volle macht gedaan, er staat zowaar zelfs een sollicitatie open voor een nieuwe collega! Zou er dan toch een einde aan de tunnel bestaan? Is er licht om in te baden? Het heeft er alleszins een beetje schijn van en daar ga ik me toch wel even in wentelen. Spinnen is er nog niet bij, er moet eerst nog wat opgeleid worden (na het aangeworven, uiteraard), maar de optimist in Vlinderman roert zich. En nog geen beetje ook, dus moet ik mezelf wat afremmen hier.

Dat het gisteren gesneeuwd heeft, hebben we allemaal kunnen ervaren of erover lezen. Dat het vandaag opnieuw zou sneeuwen vanaf de middag, nou, laat ik stellen dat ik dat maar een bijzonder mager beestje vond. Ik hoefde na het werk niet door de brij te ploeteren, hoorde geen friswit geknerp onder mijn huiswaartse pas, niks, nada, de weerman (navrouw?) had het alweer lekker verkeerd voor. Of hield een potje stemmingmakerij mijn tram deze ochtend zomaar overvol, met een onbeschoft wicht van een jaar of veertien dat me dacht te moeten aanspreken omdat ik per se af die tram wilde en zij erop? Wie zal het zeggen (dat wicht alvast niet). Ik tel gewoon de dagen af naar volgend weekend, dat ga ik doen, en dan gaan we sneeuwballengevecht houden, lijkt me wel wat.

Vlinderman zaterdagochtend (zo vaag, ja)

Bof, ik zou nog wat uit de krant kunnen aanhalen, maar ga jullie daar vandaag niet al te veel mee opzadelen. Er komen nog dagen en het begint alweer wat later te worden. Zodadelijk nog een boodschap van algemeen nut inzake Filmforum en dan houd ik het hier voor vandaag weer voor bekeken.

De Muzeval in december - Sabine Luypaert

π

DE 121e MUZEVAL

Poëzieavond

donderdag 11 december 2008

Sabine Luypaert

Ontwaken en het silentium

Muzikaal intermezzo door Paul De Wandeler

Inleiding en presentatie door Herman J. Claeys en Bart van Peer

na de pauze: VRIJ poëzie-PODIUM
begeleid door Frans Vlinderman
en Bart van Peer

deuren 19.30 uur - aanvang 20.00 uur

gratis toegang

locatie: literair-artistiek café Den Hopsack
Grote Pieter Potstraat 24
2000 Antwerpen (centrum)
(openbaar vervoer: Groenplaats)

Organisatie:

Pipelines vzw in samenwerking met Masereelfonds Antwerpen
en met de steun van Antwerpen Boekenstad

Links:

www.muzeval.tk
www.masereelfonds.be
www.denhopsack.be

Pipelines vzw/De Muzeval: Herman J. Claeys, Jan van Veen, Willem Plugge, Frans & Nip Vlinderman-Luyben, Erwin van Massenhove, Bart van Peer, Stille Beer, Frank Vranckx, Marijke Van Heddeghem, Pierre Magis.

Gesponsord door:

Sabine Luypaert

Sabine Luypaert is de Vlaamse auteur van een groot aantal gedichten en korte verhalen, die zij vooral online op diverse schrijverssites publiceerde, alsook op haar eigen website http://www.sabineluypaert.com. Deze dichteres en schrijfster woont in Dendermonde en is al jaren een gekende en graag beluisterde bedrijfster van podiumpoëzie.

Enkele publicaties van haar hand zijn ‘Als leegte knalt’ en ‘Woordverleiding' (poëzie), 'Anno 1930' (verhalen), 'A.K.A. Kameleon' (detective), '160 honderd zestigjes' (poëzie) en ‘Filet miauw’ (kattenverhalen). Verder werd zij de voorbije jaren opgenomen in een vijfentwintigtal bloemlezingen in zowel België als Nederland. Daarnaast zijn haar gedichten en verhalen ook terug te vinden in verschillende literaire E-zines en is ze eveneens columniste voor http://www.dekattensite.nl, zoals ze ook informatieve artikels schrijft voor http://www.infonu.nl.

Toch houdt Sabine feitelijk gewoon het meest van gewone mensen, prettige gelegenheden en gezellige internetsites, waar ze dan warm onder gelijkgezinden kan vertoeven en zich in gezelschap kan voorbereiden op haar volgende taalwapenfeit.

zondagblogje

Vandaag gaan we onze vingers en tenen er laten afvriezen in Hoboken, waar we op zullen treden met enkele Muzevallers en misschien ook nog anderen. Eerst wat werken aan de volgende aflevering van De Muzeval, met Sabine Luypaert als gastdichteres. Dat betekent affiche en perstekst ontwerpen, verspreiden via multimailing, invoegen op Cultuurdatabank, allez, voldoende om me aan de waggel te houden vandaag.

Wie nog eens wat over koehandel met een baby aandurft, kan HIER eens gaan kijken. Mijn mening daarover heb ik hieronder vormgegeven in een vers of vier.

kinderdaden

er wordt weer afgeteld
binnenkort per week
naar de jaarlijkse herdenking
van die kleine in zijn stal
anno ongeveer 0
die later de harten stal
van miljoenen mensen
door zich hun zoon te verklaren

jarenlang in stilte grootgebracht
om dan zijn woord te schenken
aan al wie maar horen wilde
en soms ook liever niet
wars van al wat ongezegd
de waarheid kon verhullen

zijn ongebreidelde liefde stak
en brak met ieder voor zich
heelde wat een wereld had kapot gemaakt
deelde barmhartigheid uit als snoep
toonde de mensen de andere zijde
van wat sterven soms kan zijn

we tellen stilaan weer af
en lezen onderwijl een nieuw verhaal
van doorverkochte babytranen
anno 2008
wat zijn we veel vergeten

Frans V.

Na Amsterdam

Vlinderman is terug thuis van Amsterdam. Terug van Zaal 100, waar Aja Waalwijk goed voor de hem en zijn poëzieavond bezoekende Vlamingen heeft gezorgd. Niets is Vlinderman tekort gekomen, alles heeft hij zomaar in de schoot geworpen gekregen: een prachtige omgeving, publiek dat oprecht geïnteresseerd was (wederdienst, want bijna allemaal zelf dichter?), sneeuw op de straten, hagel in de onbedekte hals, een ontbijt om u tegen te zeggen, warmte voor een mens die zo doorgloeide dat we gerust kunnen spreken van spontane zelfontbranding als reactie daarop, gewoonweg alles waar ik zo af en toe eens van doordroom...

Vlinderman in Amsterdam

Ben best wel moe nu en morgen nog eens aan het werk in Hoboken, het gaat me niet in de kouwe kleren zitten. Dus laat ik het hier maar bij. Ge kunt nog een eigenzinnig gedicht meekrijgen (verwennerij heet dat in het jargon, twee dagen na elkaar een dichtsel van mij mogen lezen :p )

aan wal

het is ijzig windstil
aan de wal gebeurt niets
geen stoere halm roert
de onbehouwen mond

in de verte varen ze
de schepen vol emoties
voorbij, ik voel een krop
in de maandenlang gesnoerde keel
dorstig van ziltige verlangens

durft iemand het nog aan
met mij in zee te gaan?
wie neemt de fakkel over
en steekt mijn ziel in brand?
wie heeft de sleutel
dit slot weer te ontsluiten
bruisend leven te brengen
de webben te doen daveren?

wie dan toch
durft en kan
zich tonen?

kleren mogen
als steeds

Frans V.

ongehoord, een gedicht

We vertrekken vandaag naar Amsterdam, dus gaan we ons hier niet te veel vermeien met verslaggeving, berichtgeving, blogging. Gewoon een gedicht achterlaten, eentje van het gezegende jaar 2007, toen ik nog ongehuwd het verstond om eindelijk de hand van een meisje te vragen, een meisje, dat nu mijn vrouw is. Heel in tegenstelling tot de figuur die hieronder figureert en die ik zo vaak tegen kom in dit bestaan...

ongehoord

de dader een doener
zo iemand met mouwen handen
die de pakken niet laat zitten
onderwijl wat anders plant
om later te verkopen

nee, de dader een mens
op zijn rouwgerande vingers getikt
bestookt met wederloos betoog
dat hij en hij alleen
ja, niemand anders
zo gaat dat altoos door

de dader, de mens
die niet beter kon
zich vergist heeft
schromelijk onbesef
dat hij dader werd
toen en daar
hij deed wat gedaan
nooit meer ongedaan

de dader, het slachtoffer
waar haat eenmaal gezaaid
slechts woekerrente kent
en morgen ook de galg
zodra de eer hersteld
de daad alsnog
voor even ongesteld

de dader
de doener
een mens
ontspoord

Frans V.

Speakers' Corner Hoboken

En als we dan toch bezig zijn: zondag strijken we met De Muzeval en het Vrij Podium neer in Hoboken, vanaf een uur of vier in de namiddag. Meer info hieronder...

Speakers' Corner

zo 23/11/08 vanaf 14 uur

Hydepark Londen, Hydeparkstraat Hoboken!
Stiekem genoemd naar dit prachtig Londens park
waar je elke zondag de meest gekke sprekers
op een laddertje de massa ziet toespreken.

Perfect over te doen in Hoboken.

In samenwerking met Antwerpen
Boekenstad wordt u geanimeerd door
een nest zotten die uw hoofd, hart
en ziel op hol zullen doen slaan.

Het literaire evenement heeft
plaats op de hoek Berkenrodelei/
cdt Weynsstraat.

Iedereen welkom!

Wereldkampioenschap Poëzie

Na deze kleine aankondiging, doe ik er nog maar één. Morgen reist Vlinderman af naar het buitenland. Nou ja, buitenland, ik trek naar onze Noorderburen. We gaan met een delegatie Muzevaldichters naar daar, om ook wat Vlaams geluid te laten horen tussen in het totaal 100 dichters. Hieronder de uitleg...

Vrijdag 21 november 2008, te 20 uur.

Zaal 100 stelt voor:

Final Showdown => Wereldkampioenschap Poëzie

Geen beker is zeker

18:00: restaurant open, Susy Creamcheese

Aan het evenement nemen ongeveer 100 dichters/tekstschrijvers deel, waaronder Armand, Hans Plomp, Diana Ozon, Frank Starik,Carla Boogaards en Pamela Koevoets, die allen één gedicht of songtekst voordragen. Bedoeling is een CD samen te stellen met als titel WK Poezie 2008. Om de twintig dichters is er een pauze. In de kleine Zaal zijn er een aantal langere voordrachten van o.a. Vlaamse dichters, korte programma's voor liedschrijvers (Armand, Reinder van der Woude, Lila Cavaleiro etc.).

Als maatstaf voor een objectieve jurering is het gewicht doorslaggevend voor een prijs (De Gouden Typemachine) in de categoriën zwaar-, midden- en lichtgewicht. De dichters worden bij binnenkomst gewogen. Posthume prijsuitreikingen aan o.a. Johnny van Doorn, Leo van der Zalm, Hannie Michaelis, Bert Schierbeek en Mike von Bibikov.

In de hal wordt gewerkt aan een estafettegedicht. De dichters kunnen elk moment van de avond een aantal regels of woorden toevoegen.

In 1998 vonden in Zaal 100 de eerste wereldkampioenschappen poëzie plaats. De volgende manifestatie is in oktober 2018. Wij hopen u dan weer te zien.

Meer info vind je nog bij onze gastheer van die avond, Aja Waalwijk.

Dichterlijk met suikerbonen - Herman J. Claeys

Deze avond, een laat berichtje, voor wie nog niet weet wat doen. Bibi gaat naar Den Hopsack, voor de eerste editie van een stel dichterlijke suikerbonen...

LITERAIR CAFE

Dichterlijk met Suikerbonen (1ste editie)

Op donderdag 20 november 2008 om 20u30 wordt Dichterlijk met Suikerbonen boven het doopfont gehouden. De eerste boreling in deze nieuwe reeks is Herman J. Claeys die door gastheer Frank de Vos aan de tand zal worden gevoeld, niet alleen over zijn dichterlijke, maar ongetwijfeld ook andere kwaliteiten.

Herman J. Claeys tijdens De Muzeval in 2007
(Bron foto: BIBI)

Tussendoor een streepje muziek van Sandra Jordens aan de piano.

Na afloop gaan de suikerbonen rond.

gratis toegang

locatie: literair-artistiek café Den Hopsack
Grote Pieter Potstraat 24
2000 Antwerpen (centrum)
(openbaar vervoer: Groenplaats)

Piraterij is een Misdrijf (ja BAF, ja BREIN)

Ook gelezen/vernomen/gezien? Een stel piraten - ze bestaan dus nog wel degelijk, maar dragen niet echt van die bandana's en andere papegaaien - heeft een recordbootje gepikt, met zomaar eventjes twee miljoen vaten olie aan boord. Het bootje is groter dan drie vliegdekschepen en zal waarschijnlijk ergens naar één van de vluchthavens van de piraten gevaren worden. Hoe dat ding eender welke haven binnen zou moeten kunnen, blijft me een raadsel, maar bon. Daar gaat het mij niet om.

Bron foto: KLIK

Waar het mij wél om gaat is het volgende: die bende piraten, die al jaren actief zijn trouwens en waarvan geweten is waar ze haar toevlucht zoekt met haar buit (de schepen dus), kan maar niet gestopt worden. Op één of andere manier slagen pakweg de Amerikanen er niet in om een bootje van pakweg enkele voetbalvelden omtrek niet terug te veroveren op ocharme maximaal 50 piraatjes. Die zetten de hele wereld gewoon in hun hemd, met al hun gesofisticeerd wapentuig. Want vergis u niet, de piraten beschikken dus zelf ook over het beste van het beste op wapentuig. En hun rovershol, nu, dat is er geen, dat is een hele villaregio vol bouwsels waar u en ik nog niet van durven dromen, allemaal 'verdiend' met de opbrengst uit hun met piraterij bekomen losgeld voor de schepen. En dat is dus al jaren wereldwijd geweten, een gewone mens gelooft het niet dat daar niet tegen wordt opgetreden.

Want hoor eens, die rakkers zonder bandana zijn er wel vandoor met onze 'broodnodige' olie. Die zorgen in hun eentje voor een stijging van de olieprijzen. Die zitten dus met andere vingers in onze zak... Misschien is dat niet zo en nemen de oliemensen het niet zo nauw met de beveiliging. Omdat dat dan weer stukken meer zou kosten... En hoe eigenlijk spelen die Fransen het dan wél klaar om hun schepen vrij te houden van piraterij?

Ik denk dat ik eens dringend moet overschakelen op aardgas - model Russia - wat betreft mijn verbruik. Dat wordt over land vervoerd, weet je wel... Of nee, ik moet het maar laten overwaaien. Eén of andere olie-oetlul zal wel 'losgeld' betalen en dan vaart het schip weer verder. Zoals al die andere. Piraterij, ik moet er mij anno 2008 toch eens bij in de haren krabben, want het lijkt me een lucratief jobke met werkzekerheid (zolang je de Fransen maar laat doen) en carte blanche van de Amerikaanse 'wereldpolitie'. How cool is that?

Immozever + schildertijd

Vlinderman heeft iets tegen Immo-volk dat appartementen verhuurt met een grote smile aan mensen die zich daardoor gerustgesteld voelen en dan vervolgens nog niet de beleefdheid hebben om terug te bellen bij problemen, ook al beloven de medewerkers dat. Het getuigt van een gebrek aan respect en alleen een neus voor de geur van geld. Voor alle duidelijkheid: het gaat niet over de huisbaas van Vlinderman, al kan wat niet is natuurlijk nog altijd komen. Vlinderman zal hen dan te zijner tijd naar deze bijdrage verwijzen.

Het is tijd om alweer naar de schilderles te trekken, dus dat gaan we maar eens doen. Het is precies al een tijdje geleden en ik mis het langs de ene kant wel, al moet ik ook toegeven dat enige zelfdwang momenteel toch wel vereist is. Als ik echter niet zou gaan, leer ik het natuurlijk nooit binnen een bepaalde (snelle) tijd. En ik wil schilderen, schilderen wil ik. Plaatjes, beeldjes, doekjes, momentjes, verse verfgeur, vlekken op de nieuwe broek, genieten van houten ezels in een park, werkjes voor het eerst, dus ga ik vertrekken. Nah!

Probeersel nummer zoveel

Het Laatste Nieuws!

Er gebeurt wat in de wereld, daar kan je van op aan gaan, als je hier en daar bereid bent om je ogen en oren open te houden. En het gebeurt dan allemaal ook nog eens zo snel en zo massaal dat je verdorie ogen en oren tekort komt om het allemaal te vatten. Uw Vlinderman ervaart het aan den lijve en dus beperkt hij zich af en toe tot wat er zich vlak onder zijn eigen neus afspeelt. En bij uitbreiding in zijn krant, zowel de papieren als digitale versie en dan bedoel ik wel degelijk Het Laatste Nieuws. Vrienden en familie staan in rij om mij te vragen waarom toch in hemelsnaam díe krant. Nou, omdat ze nieuws nergens anders zo smeuig en toch met zo'n sérieux brengen als daarin. Het is lachen en gieren, telkens weer. En weet je, soms vind ik het ook gewoon leuk min of meer goed geraden te hebben welk fait humain de volgende dag weer de hoofdkolommen zal halen in de dagvers geschreven pers. Al waag ik me daar vandaag eens niet aan, toch niet met dit topic. Of wel?

Nog even over gisteren: Tussen Koffie en Kaneel was bijzonder geslaagd. Veel leuk volk om voor te dragen en veel leuk volk om ernaar te komen luisteren. SM Lenie en Mama Mia waren opgetogen over de formule (vast volk om elk jaar te komen luisteren, daar kan je van op aan), de zaak opnieuw prachtig strak georchestreerd door Frank De Vos en Bart Van Peer, enkel de weergoden wat minder gunstig gestemd, maar die hielden we met gemak op aan de voordeur. Wie eens een leuk cadeautje aan iemand anders wil geven in de loop van de maand november 2009 kan al beginnen met elke maand enkele euro's opzij te leggen, dan kan hij of zij trakteren op ontbijt in De Kleine Wereld...

Enkele sfeerbeelden volgen later nog, als ik veel zin heb om me nog eens op Photobucket te werpen in de wondere wereld van up- en downloaden. Nu ga ik met Nip een spelletje schaken.

Bron foto: KLIK

Tussen Koffie en Kaneel

Zien we elkaar vandaag een beetje later in De Kleine Wereld bij een lekker ontbijtje?

Tussen Koffie en Kaneel

Morgen poëtisch ontbijt in De Kleine Wereld op de Vlasmarkt. Gezellig keuvelen, streepje muziek beluisteren en zich laven aan een brokje poëzie, ik kijk er al naar uit. Het is zo eens wat anders dan een overbevolkt Muzevalpodium, veel relaxter ook. Ik zal sebiet eens in mijn pen kruipen, om iets kakelvers te kunnen brengen. Of in mijn archieven duiken, dat is natuurlijk ook een optie.



Verder staat er vandaag niet zo erg veel op het menu. We houden het rustig vandaag. Hier nog een beetje rommelen, dacht ik zo, om eindelijk ook de laatste fase van ons appartementopfriswerk tot een goed einde te brengen. De (schoon)moeders waren alvast gecharmeerd van de eerste fasen, dus dat motiveert alleen maar meer. En tussendoor nog een sigaretje af en toe, stukje krant lezen met daarin meelijwekkende berichten over Dexia, dat nog steeds niet uit de malaise is geraakt, af en toe een klikje geven op Facebook, waar deze Vlinderman zich ondertussen een stevige Tycoonmiljardair mag noemen, vrienden bezoeken, reageren op diverse korte streepjes vriendeninformatie, we houden het met andere woorden deze zaterdag op zondagskindtoestanden.

Heel wat anders dan de man die ik zonet zag afgevoerd worden naar het ziekenhuis - of zou het richting cel gegaan zijn? Stel u voor: de Borgerhoutsestraat, namiddag, op de stoep een man die daar zijn roes ligt uit te slapen, met zijn voeten onder een geparkeerde wagen. Met geen mogelijkheid wakker te krijgen. Dan troepen daar wat buurtbewoners omheen, die net als deze Vlinderman niet goed weten wat ze daar nu weer mee moeten aanvangen. Uiteindelijk blijkt dat het een stomdronken Oostblokman is, die zijn voor- niet meer van zijn achterkant weet te onderscheiden, en zover boven zijn theewater is dat zijn eigen water zichzelf dan maar een uitweg heeft gezocht door zijn broekspijpen. De ambulanciers hadden er niet echt een goed oog in en dus werd de politie erbij gehaald. Het zal wel iets warmer uitroezen zijn in de cel dan op straat, dus onze dronken medemens heeft zich dankzij de buurt toch verbeterd voor een dag, niet?

Hannah Jones en moeders

zodadelijk krijgen we SM Lenie en Mama Mia op bezoek. Grote gebeurtenis, als je het mij vraagt, want we gaan officieel ons trouwalbum voorstellen aan de dames. Hopelijk zijn er niet al te veel opmerkingen, want het is niet zo een model waar je even gauw gauw een foto uit haalt en vervangt door een andere. Ons exemplaar is immers een gedrukt boek. De reden van onze keuze daarvoor is volgens mij best wel duidelijk, met allebei onze letterhobby...

Voor het zover is, wil ik nog even wat gedachten komen delen.

Er woedt dezer dagen nogal een morele discussie op diverse fora over Hannah Jones, een terminaal ziek meisje van 13 uit Engeland. Het kind heeft al quasi sedert haar geboorte de ene tegenslag na de andere te verwerken gekregen op vlak van gezondheid, met levensbedreigende situaties en behandelingen tot gevolg, en heeft onlangs beslist niet in te gaan op een voorstel van de medische wereld om haar leven misschien te redden. Sleutelwoord hier is 'misschien'. Want de kans dat de heren en dames doktoren haar ook effectief zouden redden door een harttransplantatie (en levenslang een groot waarschuwingsbord voor haar hoofd) was bijzonder klein. 13 jaar, en Hannah besliste dat het genoeg was geweest. Geen transplantatie, dankuwel. Waarop de heren en dames doktoren naar de rechter stapten, om het afgestaan 'recht op leven' af te dwingen. Wat hen niet vergund werd, iemand-zij-dank.

We kunnen ons daar wat vragen bij stellen. De medische wereld ís nu eenmaal op sommige domeinen immens ver gevorderd, maar geeft haar dat het recht om mensen van hun vrije wil te ontheffen? Because 'they can do it'? En in dit bijzonder geval zelfs met amper een sprankel hoop dat het ook zou slagen, terwijl er maandenlang lijden in het vooruitzicht liggen? Na al jaren afzien? Because 'they might cure'? In hoeverre mag een mens de speelbal worden van een kluwen dokters en aanverwanten, met verlies van hun menswaardigheid, om dan eventueel nog jáááren na datum een leven te moeten leiden dat wel afgekocht werd, maar verdomd duur betaald en zónder kwaliteit? Het zijn toch dingen die men zich mag afvragen, nietwaar? En Nip weet alvast dat ze met mij niet moeten verder zeulen, mocht het daar ooit toe komen. Kansen minder dan 50% bij die of die ingreep? Nope, 'they can't do it'. Een waterkansje om ergens door te komen? Nope, 'they probably won't cure me'. Heeft trouwens niets met kansberekening te maken, maar met een menselijke beslissing, keuze ook, voor mijn waardigheid. Als het licht uit moet, dan zal het uit en niemand hoeft dan een generator in gang te trekken, die uiteindelijk ook zonder brandstof zal vallen. Om me eens met een technisch voorbeeld uit te drukken. En Hannah, geniet van je zelfgekozen tijd met je vader en moeder, zoveel als je kunt.

De Muzeval - Vitalski - een sfeerbeeld

Gisteren een leuke Muzeval, beetje overhoop gegooid, maar wie blijft daar nu wakker van liggen, meegemaakt. Vitalski was op dreef en ook de mensen op het Vrij Podium brachten weer het beste van zichzelf. Deugddoend, zo een geslaagde avond. Er was enkel een Stille Beer, die zich niet van zijn stilste kant liet horen en die mij bijzonder op de heupen heeft gewerkt, maar ook dat beest kon de pret niet drukken...

Vitalski!

Herman J. Claeys!

Joeky!

Crazy Luka!

Frans Vlinderman!

Nu we deze foto's met klein sfeerbeeld achter de rug hebben, even het volgende: het stadspersoneel heeft (nog maar eens) gisteren gestaakt, of toch het socialistische gedeelte ervan. Ik spreek me niet uit over hun reden, mijn mening daarover doet er ook niet toe, maar ik ben eens benieuwd naar de gevolgen voor Bibi. Ik herinner mij namelijk nog een staking vorig jaar ergens in juni. Viel toen ook op huisvuilophalingsdag. Dat heeft Nip én mezelf goed € 100 gekost aan boete wegens sluikstorten, omdat ze ons papier pas een kleine week later zijn komen ophalen (en een opeens overijverige huisvuilophaaleikel daar toch wel gegevens van de dader in zocht en vond), hoewel ik daags na de staking nog gebeld had naar het district met de melding dat het er allemaal nog stond en toen vernam dat het allemaal wel in orde zou komen... Sedertdien wordt hier in ieder geval alles gesnipperd. En neen, ik neem geen enkele zak terug naar binnen, bende stakerkes.

Soit, ik ga naar Wijnegem, beetje de gekke poweet uithangen.

De Muzeval in november

Vitalski

Vitalski begint verhalen te schrijven vanaf zijn negende levensjaar. Tijdens zijn middelbare schooltijd brengt Vitalski diverse boekjes en gedichten uit bij de klandestiene uitgeverij van Erik Vloeberghs uit Heist. Officieel debuteert Vitalski op zijn veertiende, met enkele gedichten in het tijdschrift Diogenes. Het jaar daarna volgen kortverhalen in De Brakke Hond.

In zijn periode als germanist (1988-1993) aan de Antwerpse universiteit wint Vitalski tweemaal op rij de ‘interuniversitaire literaire wedstrijd’. Hij heeft daarna een theatergroep opgericht, vanaf 1994 “Circus Bulderdrang” genoemd. Deze groep ontpopt zich steeds meer als een absurdistische rockgroep met een krachtige literaire oriëntatie. Na het uiteenvallen van Circus Bulderdrang richt Vitalski verscheidene muziekgroepjes op. Hij speelt als gastacteur diverse stukken bij de Zwarte Komedie en richt inmiddels ook De Ysfabrik op, een radicaal dadaïstisch figurentheater. In 2005 is Vitalski het officiële gezicht van de Boekenbeurs.

Vanaf het jaar 1999 ontplooit Vitalski zich voornamelijk als een vertolker van one man shows. Deze voorstellingen houden het midden tussen comedy en meer vertellende conference. De meest markante van de laatste maanden is ‘Mijn leven met Yves Leterme’.


Meer info hier online.

AVG, think!

AVG, het gratis - en voor de iets meer begunstigden onder ons, betalend - antivirusprogramma heeft in al zijn geestigheid ervoor gezorgd dat duizenden onder ons, pc-gebruikers, hun pc niet meer opgestart kregen, omdat het een essentieel onderdeeltje van het Windowsstuurprogramma, "user32.dll", als een virus aanzag, in quarantaine plaatste en vervolgens doodleuk wiste. Ook hier zag ik dergelijke boodschap op mijn scherm verschijnen na de dagelijkse scan en gaf ik toestemming, leek die ik ben, dat vieze beest te killen. Gelukkig draait hier Vista, die zichzelf nog kan resetten naar de laatste intacte werkinsmodus, maar onder andere XP-gebruikers waren eraan voor de moeite. Gedaan met computen, en als je er de ballen van snapt, ga je natuurlijk op zoek naar een oplossing. Dat is namelijk het voorstel dat het volkje bij AVG voorhoudt: ah, u kan niet meer opstarten? Surf dan naar onze site en we zullen het wel verhelpen. Ahoy, gasten, HIJ START NIET MEER OP!!!!

Bron foto: KLIK!

Soit, ze zullen daar denken dat iedereen niet zomaar een pc heeft, neen, ze hebben er twee. En omdat ze niet vertrouwen op AVG hebben ze op de andere pc een ander antivirusprogramma geïnstalleerd. Logisch, toch? Ik vind dat een goed programma op mijn pc, maar niet op mijn tweede pc... Ze moeten eens ernstig gaan nadenken daar bij AVG, denk ik, nog steeds leek die ik ben, dan maar en ga verder met de orde van de dag. De Muzeval dus, mét Vitalski, dé Nachtburgemeester van Antwerpen. Deze avond, gratis en voor niets, in Den Hopsack, als dichter. En wil u ook eens gratis aanhoord worden, dan kan dat natuurlijk ook op ons Vrij Podium. Allen daarheen, inschrijven ter plaatse om erop te klimmen, zomaar aan de toog om te aanhoren. En zo hoort het ook.