Vanalles + gedicht
Het is een trieste dag vandaag. Nip moet voor wel een hele week haar ring missen. Die moet namelijk verkleind worden... Nu ja, zij heeft dan toch een ring terug na een week, ik mag er netjes naar fluiten. Wie iemand vraagt, geeft namelijk de ring, en dat doe je nou niet echt aan jezelf. Ik ben dus sowieso ringloos. Tenzij Nip...
Sebiet gaan Nip en ik naar voorbereidende vergadering voor Circa 2007. Kunnen we gelijk het terrein gaan verkennen voor haar eerste optreden buiten het kader van de Muzeval. Ik denk dat ze een beetje zenuwachtig is. Al vertaalde zich dat gelukkig niet naar een slecht smakende maaltijd met pasta en pezzo. Heerlijk, en stinken tegen honderd per uur naar de look nu. Allebei, en dat is dan weer pech voor de 'buitenwereld'.
© Frans Vlinderman
Sebiet gaan Nip en ik naar voorbereidende vergadering voor Circa 2007. Kunnen we gelijk het terrein gaan verkennen voor haar eerste optreden buiten het kader van de Muzeval. Ik denk dat ze een beetje zenuwachtig is. Al vertaalde zich dat gelukkig niet naar een slecht smakende maaltijd met pasta en pezzo. Heerlijk, en stinken tegen honderd per uur naar de look nu. Allebei, en dat is dan weer pech voor de 'buitenwereld'.
gestaald verdrietig
vergeet me niet mijn verdriet
gaat over iets wat jij
misschien niet ziet
maar daarom niet minder
daar, te zwaar, om alleen
dus blijf nog wat hier
hij verliest zichzelf
niet elke dag helemaal
overgelopen doffe ellende
krijgt hem altijd klein
want hij is het bewijs
dat er meer is dan
zijn dertien in een dozijn
van uitgerangeerde sukkels
die zich niet laten kisten
voor de laatste zuchten
veel te luid hebben weerklonken
een vechter heeft nog nooit
geweten wat rusten
vergeet me niet mijn verdriet
gaat over iets wat jij
misschien niet ziet
maar daarom niet minder
daar, te zwaar, om alleen
dus blijf nog wat hier
hij verliest zichzelf
niet elke dag helemaal
overgelopen doffe ellende
krijgt hem altijd klein
want hij is het bewijs
dat er meer is dan
zijn dertien in een dozijn
van uitgerangeerde sukkels
die zich niet laten kisten
voor de laatste zuchten
veel te luid hebben weerklonken
een vechter heeft nog nooit
geweten wat rusten
© Frans Vlinderman