Vraagjes + Schrijfzolder + gedicht
Vandaag werd er te casa Vlinderman gesproken over kleine woorden. Of ze zouden klinken als in de herinnering, zorgvuldig tot nu toe reeds opgebouwd. De antwoorden bevielen me wel, al heb ik mijn Vraag niet gesteld. Deze Vlinderman heeft nog maanden tijd om te doen wat er van hem wordt verwacht, dus het zal wel loslopen, vermits een Vlinderman doorgaans verwachtingen inlost, hoe dan ook.
Meer alweer niet voor vandaag, ik ga vroeg slapen en moet nog wat 'chatten' met een goede vriendin over op te starten websites. Schrijverssite uiteraard ;) Maar ik laat wel nog een gedicht. Eentje over vriendschap, waarom ook niet, eh :-D
vriendschap
laat ons de vriendschap schrijven
in kleine letters of
in reuzentaal hoe
die heerlijke banden ons leven
- ons - uitwonen, wij zo wij
en toch altijd meer
veel meer mens in hart en ziel
een echte vriend
de heer die galant een stoel
heen weer schuiven laat
het stukje vader, moeder ook
in al dat gedeeld dient
verdeeld - alleen is maar alleen -
en lachen doet nu eenmaal niemand
ooit zomaar in z'neentje
en dan die mind're dagen
dat het front gebarsten
pijpenstelen tranen uit
gewonde eigendunk
de wereld dan zo groot
te groot, het verdwalen
tot de juiste weg opnieuw
het puin geruimd
glas weer bijgevuld
en samen klinken op de vriendschap
laat ons altijd
vriendschap wezen
© Frans Vlinderman
Meer alweer niet voor vandaag, ik ga vroeg slapen en moet nog wat 'chatten' met een goede vriendin over op te starten websites. Schrijverssite uiteraard ;) Maar ik laat wel nog een gedicht. Eentje over vriendschap, waarom ook niet, eh :-D
vriendschap
laat ons de vriendschap schrijven
in kleine letters of
in reuzentaal hoe
die heerlijke banden ons leven
- ons - uitwonen, wij zo wij
en toch altijd meer
veel meer mens in hart en ziel
een echte vriend
de heer die galant een stoel
heen weer schuiven laat
het stukje vader, moeder ook
in al dat gedeeld dient
verdeeld - alleen is maar alleen -
en lachen doet nu eenmaal niemand
ooit zomaar in z'neentje
en dan die mind're dagen
dat het front gebarsten
pijpenstelen tranen uit
gewonde eigendunk
de wereld dan zo groot
te groot, het verdwalen
tot de juiste weg opnieuw
het puin geruimd
glas weer bijgevuld
en samen klinken op de vriendschap
laat ons altijd
vriendschap wezen
© Frans Vlinderman