Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

zaterdag 14 maart 2009

Fotoverslagje van de laatste Muzeval met gastdichter Didi de Paris

Duplex of niet?


Zo vroeg komt een Vlinderman op zaterdag doorgaans niet uit bed, maar er in blijven, was niet echt een optie. Kent u dat ook, dat je wakker wordt en omzeggens vergaat van de rugpijn, omdat je ofwel een nieuwe matras hebt aangeschaft, ofwel slecht gelegen hebt? Het is zoiets als het laatste dat me af en toe parten speelt. Dan kan ik me amper (ver)draaien zonder een scheut door en tussen mijn ruggewervels, dan doet het zelfs zeer om een teugje adem naar binnen of buiten te werken en bovenal, dan komt er van verder slapen niet echt veel meer in huis. Vandaar dus deze vroege bijdrage te alhier.

We gaan nog tweemaal slapen en dan zullen Nip en ik met 100% zekerheid weten of ons droomappartement nu vrijgekomen is of niet. We gokken op wel en dan wordt het plannen maken. Verhuisplannen, inrichtplannen, schilderplannen, stroomplannen, niet noodzakelijk (en bij voorkeur zelfs niet) in dezelfde volgorde. Als we in ons vorige appartement in de Kroonstraat ons soms al eens heel gericht bezondigden aan cocoonen in plaats van er op uit te trekken, dan zou dat nu wel eens frequenter kunnen voorvallen... Ik ken alvast een héél gelukkig iemand in verband met een badkamer, waar zowaar een ligbad in voorzien is, in verband met het kleinste kamerje ook, waar er per etage zowaar ééntje van bestaat, een terrasje, waar meer dan twee mensen tegelijk op terecht kunnen en nog een aantal surplusjes...

Een appartement met een trap, dat begint op een huis te trekken...

Ondertussen is Vlinderman alvast begonnen met opnieuw zijn agenda een beetje gerichter bij te houden, want er werd zo één en ander dubbel geboekt, waardoor Bibi dus voor verrassingen te staan kwam en hij zich omzeggens in twee tot zelfs drie zou moeten kappen om aan zijn toezeggingen te voldoen. Niet dus en dat werkt niet echt bevorderlijk voor de vriendschapsbanden en voor de sérieux waar ie zich soms toch al eens mee omringt. Voor iemand die binnenkort weer een jaartje nóg ouder wordt, is dat in feite niet meer geoorloofd, tenzij het jongetje in mij gewoon mag verder blijven doen zoals het dat al zoveel jaren doet...

Blogarchief