Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

zondag 28 december 2008

België verkend


Het wordt stilaan een beetje te gek voor woorden: hebben we hier op Vlinderiaans een dichter (kan je over discussiëren, maar dan zonder mij) die af en toe wat politieke stoom afblaast, krijg je in de Wetstraat misschien binnenkort een politicus die tegen heug en meug het politieke land België terug aaneen zal lijmen, ook al dicht hij liever...

Zonder geintjes nu, Herman Van Rompuy, de man die nog maar enkele dagen geleden stelde dat hij de kelk van het premierschap nog het liefst van al aan zich voorbij zou laten gaan, is bij de Koning ontboden. Hij kreeg daar de opdracht om als sluitstuk op de verkennende gesprekken door Wilfried Martens een nieuwe regering op de been te brengen. Herman werd dus, ocharme, gebombardeerd tot formateur, op vraag van zijne koninklijke Hoogheid. En die weiger je niets, ook al heb je je eigen broer nog verteld dat je dat dus wel zou doen.

Herman Van Rompuy (bron foto: KLIK)

België en formateurs, dan kennen we doorgaans wel gelijk de premier van die nieuwe regering ook. We gaan dus waarschijnlijk in zee met premier Herman Van Rompuy, een degelijke staatsman, dat geef ik node toe, maar wel met de uitstraling van een al dan niet hoogopgeleide supernerd. Vlinderman wenst hem hetgene toe dat hij nodig heeft om eindelijk eens wat positieve beweging in dit land te brengen. Anderzijds wens ik dat zijn mandaat niet al te uitgebreid zal zijn in tijd en dat binnenkort ook de Vlaamse, Brusselse en Waalse burger nog eens een schijn van inspraak in hun eigen beleid zal krijgen via verkiezingen. Liefst vervroegd, ja. En wil er aub iemand YL gaan vertellen dat hij wel degelijk zijn (politiek) gat verbrand heeft en dat hij eerst zijn blazen moet laten verzorgen vooraleer te beginnen bazelen over een al dan niet mogelijke terugkeer als premier van alle (??????) Belgen?!?

over zorgen maken

En wijlie nog even naar 't Stad om te gaan genieten van de laatste resten appartement. In de loop van de week de huisbaas nog naar daar lokken en dan de waarborg regelen. Woehoe. We zijn er bijna, we zijn er bijnaaaa...

Tot zolang hebben jullie nog recht op een beetje stilte van deze kant en dan vliegen we er terug in. Langzaam maar zeker zien we door het bos de bomen weer staan en weet je, zolang jullie dit niet allemaal integraal liggen af te printen, zijn we nog goed bezig voor het bos ook... Of moeten er toch bomen sneuvelen om plaats te ruimen voor pakweg serverruimtes her en der op de wereld en maken wij internetters ons voor niets geen zorgen?

Gedicht: hersengespin

Om uw zondag toch maar 'deftig' in te zetten en vooraleer ik ga slapen, nog een ouder gedicht van uw blogger.

hersengespin

hij is toe aan een uitdaging
na maandenlang elke dag
dezelfde als ervoor en erna
rusten op plots gekomen lauweren
werd het niets hem ineens teveel

bergen beklimmen wil hij
zonder zuurstofmasker
de diepste zeeën verkennen
een duik nemen in de ziel
van het wezen dat hem stuurt
en op drift heeft achtergelaten

voorlopig schrijft hij plannen
in zijn veel te lege agenda
om toch maar niet te vergeten
hoe de tijd hem heeft ingehaald
een oudere man werd gestaald
en met grijzende haren bedeeld

Frans V.

verhuisd naar Hoboken

Ja lieverd, het werkt écht

Het is gebeurd. De verhuis van zowat alles is achter de rug, het eindeloze inpakken ook. Iedereen tevreden: Vlinderman dat het bijna allemaal voor een paar maanden voorbij is, de Kringwinkel, die de aangeleverde goederen zowaar onmiddellijk in de toonzaal plaatste en ze ook zo goed als onmiddellijk kon verpatsen, de huisbaas dat zijn appartement tijdig vrij gekomen is (in tegenstelling van dat van ons, maar soit), SM Lenie omdat het geraas nu eindelijk weer even van de baan is en wij een beetje tot rust bij haar kunnen komen, bon, dat is zowat iedereen. Gelukkig hadden we vandaag hulp van nogal wat ijverige mensen, zoals een GB Jurgen, Britt en Yoeri, Hedwig, allemaal harde werkers. Yeah, zo zou het altijd moeten zijn met een verhuis.

Ondertussen staat de pc van Vlinderman lustig te ronken op het - tijdelijk - nieuwe adres in Hoboken. Alle halve paniekaanvallen ten spijt van deze Vlinderman, kan ik gewoon online komen en verder doen met waar ik mee bezig was de laatste maal. Raar maar waar. Ik zoek nog steeds naar het addertje onder het gras, maar vind voorlopig alleen maar veel groen. Zolang het duurt, zullen we dan maar zeggen.

Bon, de dag was lang (Nip op om kwart na zes en Bibi om zeven), dus we gaan er een eind aan breien. Geniet nog van de zondag voorhanden en we lezen elkaar later nog wel terug. En als je nog wil weten wat Nip hier allemaal over te melden heeft, dan ga je maar eens bij haar kijken, ik ben ervan overtuigd dat er spoedig een update zal geplaatst worden.

Blogarchief