Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

zaterdag 12 januari 2008

Bedenkingen + gedicht

Geluiden uit de oude Vlindermandagen, toen hij nog Papillon plachtte te zijn, golven door de ruimte. Vlinderman geniet, wetend dat hij de dag van vandaag dan toch bereikt heeft. Waarschijnlijk zijn er een aantal mensen die hun wenkbrauwen fronsen en zich afvragen hoe. En anderen, die spontaan op hun knieën vallen en hun eigen god danken voor het verhoren van hun gebeden. Over de rest spreek ik gewoon niet, dat zou te pijnlijk zijn. Feit is: Vlinderman is er, alive and kicking and pretty much otherwise. En dat voelt goed, zeker voor de niet gelover die Bibi ooit was.

Affin, een ietwat vreemde dag neemt een einde en ik kom dat hier even meedelen (waar dient zo een blog anders voor?)

misplaatst

uit de tijd gerukt
de hand uitgerekt
om net ernaast niet
die ander te vatten
dan toch ongrijpbaar

er hangt een handschoen
in de lucht de geur van
morgen komt de lente
zonder mij, de bloemen
uit de grond, erin
de mest van een heel jaar

hij kijkt naar de einder
waar zijn vader ongetwijfeld
wist zijn sporen in het zand
met een onaangetaste hand
de palm omhoog als toen
hij echt niet beter wist

Frans Vlinderman

Blogarchief