over verzekeringen

Zo, net terug thuis. Nip en Bibi zijn naar Duffel gegaan voor een afspraakje met de verzekeringsagent. De autoverzekering komt eraan, dus binnenkort kunnen we wel degelijk karren van punt a naar punt b. Omdat het al zo laat was geworden, hebben we maar beslist niet meer naar Mechelen af te zakken voor de vierde les schrijverij, want dan zouden we al meer dan de helft gemist hebben en dat trekt er niet echt op. In de plaats daarvan even binnengewipt bij Mama Mia, om wat bij te tetteren over huwelijken en uitnodigingen en over al waar nog een woordje over geplaceerd diende te worden. En daarna, omdat de honger pulseerde, zijn we nog een frietje gaan steken (allez, Nip toch, ik nam saté en mosselen in het zuur, zou ik zwanger zijn?) En wie kwamen we daar tegen? De Jakke en de Vladimir, twee ouwe gozers van toen ik nog in het Duffelse woonachtig pleegde te zijn. Dat is toch altijd een bijzonder leuk moment, een paar gabbers uit die goeie oude tijd tegen het ietwat oudere lijf lopen en gelijk wat oude herinneringen eraan ophalen. Genieten, meer werkwoord bestaat daar niet voor.

Ondertussen weten we al van zeker vijf mensen dat ze de uitnodigingen mooi vonden. En daar zijn Nip en ik bijzonder blij mee. Het is toch altijd leuker als mensen je huwelijksuitnodiging zo de moeite vinden om dat aan elkaar te gaan liggen vertellen. Dat heeft Hannah fantastisch gedaan, al wil ik ook ons twee niet uit het oog verliezen. Tenslotte hebben wij geduldig gefigureerd tot het goed was...

En nu ga ik nog wat afficheren, zie. Het is al laat genoeg geworden. En morgen weer werken en het belooft weer zo heet te worden, 29 graden! Als ik nu niet gesmolten terug kom morgenavond, dan ben ik onsmeltbaar!