Milieudoelstellingen + gedicht
Bijwerken, bijlezen, bijleren. Het lijkt wel een bezig bijtje hier. Bijna zo bezig als onze regering, die in het kader van de milieudoelstellingen links en rechts in de arme landen wat 'schone lucht' gaat kopen. Zo gaat die opwarming natuurlijk gestuit worden, ik begrijp het helemaal: wij blijven hier lekker verder stoken en vervuilen en we geven wat van ons financiële overschot weg om een schaamlappig evenwicht te bereiken. Ik vind het nogal pervers om op die wijze de wet van vraag en aanbod toe te passen. Misschien moeten we gewoon wat minder lampen aandoen per gezin. Bij het licht van één lamp zie je toch ook waar je niet tegenaan moet lopen, niet? En al die standby-toestanden, is het nou echt zo moeilijk om recht te staan en op een knopje te duwen? Moeten al die afstandsbedieningen dan toch alles beheersen? De techniek is met ons op de loop, neemt een loopje met onze behoeften. Ja, ik weet het, ik ben een beetje vanalles door elkaar aan het gooien, maar er is dan ook zoveel dat op dezelfde hoop terecht gekomen is.
Gelukkig is er Nip nog...
Gelukkig is er Nip nog...
uitgelicht
onder de platanen
tegen het goud geblakerd
van een ondergaande zon
rookt een man zijn pijp
gehurkte eenvoud in het dorp
dat vandaag zijn water vond
het gekrijs van wilde apen
verstoort het blikken radiogeluid
Coca Cola uit de koelkast
smaakt toch overal hetzelfde
ergens in de wereld
brandt een lamp verdwaald
er is geen mens in huis
maar gezelligheid boven alles
en op het einde de rekening
mondiaal gepresenteerd
en cash voldaan
onder de platanen
tegen het goud geblakerd
van een ondergaande zon
rookt een man zijn pijp
gehurkte eenvoud in het dorp
dat vandaag zijn water vond
het gekrijs van wilde apen
verstoort het blikken radiogeluid
Coca Cola uit de koelkast
smaakt toch overal hetzelfde
ergens in de wereld
brandt een lamp verdwaald
er is geen mens in huis
maar gezelligheid boven alles
en op het einde de rekening
mondiaal gepresenteerd
en cash voldaan
© Frans Vlinderman