Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

zaterdag 12 april 2008

huwelijksvoorbereidingen + gedicht

Huwelijksweekend, vandaag en morgen gaan Nip en Bibi overlopen wat er nog allemaal moet in orde gebracht worden voor onze dag. Dat betekent opzoeken, verzamelen, labelen, contactinfo opzij leggen, lijstjes maken, in elkanders ogen blikken, vlinders tellen, muziekjes op de achtergrond, gniffelen om plotse inzichten, Miss Jackie T proberen uit te leggen dat ergens in augustus ze een hele dag alleen zal moeten doorbrengen, tafels schikken, knopen doorhakken, meer gegniffel om steels gegeven zoentjes, en dat tot aan de avond, want dan worden we bij Schone Moeder Lenie verwacht. Om lekker te eten, neem ik aan :-)

Ergens in de loop van de week moet ik dan ook nog eens een briefke sturen naar mijn huisbaas. Vorig jaar in augustus kregen we namelijk een schrijven, waarin gemeld werd dat er wegens automatisering van de poort een verdubbeling (!) van de huurprijs zou volgen en dat daarom alle lopende contracten werden opgezegd. Vermits ik geen nieuw contract heb getekend, was voor mij de kous af. Krijg ik daar gisteren toch een overzichtje van achterstal in mijn bus van een huisbaas, die mij een garageplaats denkt te verhuren zonder mij een kaske te bezorgen om die poort open te laten gaan. Die man peinst waarschijnlijk dat ik een wandelend ezeltje ben waar hij wat centen uit kan laten vallen door aan mijn staart te zwengelen. Niet dus.

hey Dolf

het waren jouw woorden
die zovelen hoorden waardoor
het moorden kon beginnen
door mensen vol van haat
jegens zij die zij niet
die zij nooit eerder zagen
als vijand van hun wereld
waarvoor men alert zou

jouw gif kon zich nestelen
als een traag groeiende ent
in de bast van een stervende eik
die nog eenmaal proeven wil
van die vonk tussen hemel en aarde
waaruit ieder leven telkens weer
naar de dood toe groeit

en toen het einde in zicht
jij verteerd door argwaan
diezelfde hemel en aarde een cel
waaruit geen ontsnappen mogelijk
toen vocht je niet terug
de demagoog, de strijder
zocht zijn heil zichzelf
in het vervoegen bij de lijken
die hij per miljoen verzameld
naamloos laten begraven had
als er nog een lichaam was

afgemaakt als de dolle hond
die jij bij leven was

Frans V.

Blogarchief