Juli, maand vol feestgedruis

Iets totaal anders dan op deze blog. Juni was dan al een maand met nogal wat sterfte, juli blijkt een heel andere maand te zijn, als je er even bij stilstaat - en even niet denkt aan het overlijden van Simon Vinkenoog. In juli wordt er jaarlijks nogal wat nationaal gefeest. Op 1 juli starten we met het vieren van de confederale staat Canada, op 4 juli hebben we 'july the fourt' in de Verenigde Staten van Amerika (1776), op 14 juli het Franse 'le quatorze juillet' om dan op 21 juli de Belgische driekleur te wapperen te hangen, een weekje voor de Peruvianen hun eigen onafhankelijkheid vieren. Of één en ander verband met elkaar houdt, daar moet je een andere prof voor zoeken en uiteraard ook vinden, maar het viel me gewoon op. Trouwens, niet vergeten, op 11 juli vieren de Vlamingen hun eigen feestje, ter herdenking van de Guldensporenslag toen we de toenmalige Fransen in 1302 een stevige peer op hun geuille hebben gegeven. Benieuwd of die dat jaar 10 dagen later veel reden tot vieren hadden? Wie zal het zeggen, hun feestdag ontstond pas in 1798, slimmeke :p

Bron foto: internet uiteraard...

In ieder geval vieren ze tussen de staatssoep en -patatten op 26 juli ook nog de één of andere Anna in Tsjechië, Polen en Hongarije en staat Sint Olav centraal in Noorwegen op zijn eigen dag op 29 juli. En dat is maar een greep uit het wereldwijde feestgedruis in de maand juli. Een greep uit het andere aanbod: Tisah be-Av (Joods feest), herdenking van de revolutie (Cuba, 1953), Beëdiging van de Grondwet (Uruguay), Gentse Feesten, Stierenrennen in Pamplona (niet iedereen vindt dat achteraf een feest), Naadam (Mongolië), enz.

Ben je nu zelf ook nieuwsgierig geraakt? Dan moet je maar eens hiernaartoe surfen en bijlezen, best wel interessant. Of hoe een moment van stilstand misschien ook jou kan leiden tot een feestelijk onderzoekje met niets dan verrassende feitjes...

Simon Vinkenoog, mijn hulde

Afgelopen zondagochtend is de Nederlandse dichter/auteur Simon Vinkenoog overleden. Iemand die met zoveel passie en vuur het poëtisch woord onder de aandacht van Jan met de Pet heeft gebracht zoals hij dat deed, verdient hulde. Bij deze, Simon, en geniet van die eeuwige peuk in jouw hogere sferen van dit moment. Aan Edith Ringnalda, zijn zielssparpartner, sterkte, met hopelijk veel ruimte om gelukkig terug te blikken op zoveel schoon en gedeeld geluk samen.

Frans Vlinderman