Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

zondag 6 april 2008

Sprekende Ezels + gedicht


We dachten vandaag even snel de foto's te kunnen bekijken van onze fotoshoot donderdagavond, maar dat valt dus tegen. Ondanks een vrij nieuwe versie van Photoshop, blijkt de bestandsindeling een grote niet al te nobele onbekende te zijn. Daar staan we dan, een kleine gig aan nutteloos materiaal. Misschien dat we online nog één of ander programma kunnen vinden dat het wel open krijgt, maar voorlopig is het dus noppes. Het voordeel is natuurlijk dat we niet in de verleiding kunnen komen om vóór het verzenden van de huwelijksuitnodigingen al een beeld vrij te geven...

Deze avond zoekt uw Vlinderman opnieuw de planken op, als de helft van een stel Sprekende Ezels. Het wordt een interactiefje met Pieter Hemerijcks, een collega-dichter en -podiumbezoeker. Wat we vorige week reeds spontaan uit probeerden in De Rots, willen we in café RoodWit in Berchem nog eens herhalen. Niets dan voordelen ook voor het publiek: nu hoeven ze niet te klagen over afwisseling, delen twee dichters hun tijd met elkaar, gaan we op zoek naar haakjes en kapstokjes om onze poëzie aan op te hangen, djezes, we gaan er zelfs een lijn in kunnen brengen :)

En als het helemaal goed is, vinden we ook Egon Alix terug, met een streepje van haar down-to-earth gitaarmuziek. Trouwens, petje af voor die jongedame, ik vind haar gewoon te gek. Een creatieve duizendpoot, die muziek schrijft, haar eigen lyrieken erbij en die niet te beroerd is om kritisch naar eigen werk te kijken. Mjah, en dat ze fotogeniek is, daar hoeft zij zich alvast niet voor te verontschuldigen...

Egon Alix @ 't Gastvrij Podium Wijnegem - 2 april 2008

Zo, ben er weer mee weg, afwasje doen, kom daarna wel eens kijken hoe het staat met mogelijke andere aankondigingen. Zet dus die TV maar aan, voor een streepje Ronde van Vlaanderen op de achtergrond, misschien wint Tommeke wel, zolang hij maar niet mee valt met de anderen ;-)

Vlaanderens mooiste

het ziet er rond uit
smal en ook wel kaal
de wielen van de kannibaal
zoals hij over wegen vliegt
waar een ander steevast in het zand

aan de randen van de kinderkopjes
groeien mensen uit het decor
rijen dik een woud van ledematen
naar de hemel reikend bij de doortocht
van naarstig zwoegende karavanen
zonder pilletjes of andere epo
toch niet zomaar detecteerbaar spul

aan het einde lonkt de meet
stilzwijgend plat op het asfalt
voor de renner met de benen
die het snelst rond en rond
in de Ronde van Vlaanderen
iedereen hebben bedwongen
om dan de nieuwe Leeuw met
een proper stel kussen
op mannelijke wangen

Frans V.

Blogarchief