Leven & dood

Vandaag is zo een dag, waarop nogmaals alle uitersten gewoon naast elkaar kunnen bestaan. Eerst het vrolijke nieuws: Nip en Vlinderman zijn deze ochtend langs het districtshuis van Borgerhout gegaan (nu ja, een gebouw er vlakbij met de administratie van ons district erin gehuisvest) én hebben officieel € 15,00 betaald voor hun trouwboekje. We zullen ja zeggen tegen elkaar op 16 augustus 2008 (dienen afteller hier op de pagina en bij Nip linksboven al gezien?) ergens tussen 10u20 en 10u40. Wie weet roepen we het wel...

Het minder vrolijke nieuws, intrieste nieuws eigenlijk. Gisteren ben ik op bezoek geweest bij A., waar ik eerder al over berichtte. Zij zal vermoedelijk deze week nog van ons heengaan. Mocht ik (al dan niet diep-)gelovig zijn, de crisis zou niet te overzien zijn. Wie kan geloven in een God (of hoe je zo'n opperst gesuppremeerd wezen ook noemt) die zijn trouwste volgeling schijnbaar achteloos laat creperen aan een onverdiende ziekte? Rijm me dat eens? Ook los daarvan kom ik mezelf tegen in de twijfels van iets dat eerder filosofisch zou benaderd moeten worden als zijnde de redelijkheid van het lijden. Waarom? Voor wie? Hoeveel is genoeg? Ik weet het, ben momenteel niet echt bij de redelijke zinnen, maar wat had je dan gedacht? Ja en amen, volgende dag aub? Hoe moet het dan met mijn genegenheid voor haar?

Frans V.