Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

dinsdag 22 juli 2008

België, nog steeds!

22 juli en we hebben nog steeds een land, daar valt dus niet veel nieuws over te berichten. Over privé houd ik me voorlopig een beetje in, al betwijfel ik het of ik het leuk zou vinden zonder 'gerief' door het leven te moeten omdat iemand het zou willen 'verwijderen'. Sommige mensen hebben vreemde dromen, niet? Ik droom bijvoorbeeld van een geslaagd leven, mét Nip als het even kan, gezellig door de bochten, weten dat je ergens gewoon van kan genieten met zijn tweetjes, terwijl de wereld misschien verder om zeep gaat. Nou nee, dat laatste toch ook weer niet, maar je begrijpt het beeld, niet?

Ik heb vandaag een mail gestuurd naar iemand, die me daar hopelijk een stuk bij kan helpen. We wachten het antwoord af, terwijl we hier een gedicht posten. We, ja, als in pluralis majestatis. Wij, Vlinderman, wij zijn met toch wel degelijk een paar. De rustige, die blogt doorgaans een eindje weg, de drukke, die ploegt zich door zijn werk, de onrustige, die wordt op tijd en stond gekalmeerd door Nip, de agressieve, die zien we liever niet, want die maakt altijd zoveel brokken, de moordlustige, die zijn we nog niet tegengekomen, maar je weet maar nooit, de trouwlustige, die telt af, samen met sommige fans, soit, we zijn wel met een paar. Al een geluk dat we niet het label labiel maar stabiel delen.

We gaan een filmpje meepikken en aftellen hoe de week zich verder ontplooit.

verdiend

gebroken mens
niet in staat tot leven
per definitie de ruwste
diamant die moet geblonken

hij gelooft het allemaal
in elk facet benieuwd
naar hoe het later zal
de boer die verder en verder
almaar ploegen moet

tot een wortel
dik onzinnig element
een andere litanie
tussen nu en later

dan

niets meer
ongetwijfeld ook
waarschijnlijk verdiend

Frans V.

Blogarchief