verhuisgedinges

Overmorgen wordt er verhuisd. Nip en Bibi trekken dan in in hun langverwachte droomappartementje (tot we weer beginnen dromen van iets anders, uiteraard) en stilaan stijgt de koorts. Hebben we wel handen genoeg (not!), zal alles binnen tijd verhuisd geraken (dat moet!), is er niet te weinig voorbereid (inpakken hoefde niet, alles staat al in dozen te wachten in onze opbergruimte!), zal de zon schijnen?

We zien wel wat het wordt, want wij zijn dat soort mensen. Laissez vivre en zo, genieten van het moment. Ons druk maken in planningen X & Y, dat ligt ons niet zo. Waarom zouden we ook? Er kan (en doorgaans zal) altijd wel iets niet verlopen zoals voorzien en wat heb je er dan aan dat je alles tot op de seconde en tot in de handeling uitgeschreven hebt? Wij durven denken 'niets'...

We gaan er wel voor, zoveel is zeker. Trouwens, wie nog een handje wil toesteken, altijd welkom, wij zorgen voor de vloeibare en vaste behoeften...