Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

dinsdag 19 juni 2007

Herman J. Claeys + gedicht


Twee voor de prijs van één, waar vind je dat nog, vooral als het ene dan ook nog gratis is? Hier wordt gedeeld, het enige dat het nog zou kunnen kosten, is een stukje van je kostbare tijd, die je toch nodig hebt om even een gedicht in je op te nemen (en al zeker twee). Het doet trouwens deugd dat ook Herman J. Claeys het nog niet verleerd is af en toe eens een leuke mailing rond te sturen met wat werk van hem. Geniet gerust mee van het (letterlijk) aankomende Midzomernachtsgevoel...

Herman J. Claeys op 10 maart 2007 (Foto © FV)

Midzomernachtwens

Schuifel barvoets
door het koelbedauwde gras vannacht
in het maanlichte laar
nog voor de dageraad je haar verguldt
en vlij je zongebrande tintelende wang
tegen gegroefde schors
van gekroonde, door hulst geschramde eik
en voel hem ademen door je huid.

Het steedse reilen zij ver vannacht
en ver het woelen, het joelen,
verbannen het zuchtige zoeken,
verzwonden de jacht.

Hurk neuriënd neer op de heuvelflank
tussen lavendel en johannesbloem
en schep volhandig aarde
waarmee je dij en borst beregent,
bezegent,
want aarde sterft niet
zomin als bron, zomin als zon.

Bedwelm je, bloeiend Litha-kind
in de midzomernacht.

© Herman J. Claeys

Seffens ga ik nog wat online naar een paar gedichten- en verhalensites kijken, waar ik nog een beetje band mee heb. Er valt daar nog veel te beantwoorden voor me, maar ik ben nu echt even gewoon aan het uitrusten. Nu ja, overdag uiteraard gewoon gaan werken, maar 's avonds op het gemakje wat bloggen, wat strips lezen, wat afwassen, kattenbakjes verschonen, Nip kussen, allemaal op het dooie gemakje aan. En natuurlijk wat schrijven, het is mijn kleine verslaving. En de primeur is tegenwoordig altijd voor mijn blog. En dus voor jullie ;-)

Frans V. ergens in augustus 2005 (Foto © FV)

gouden passie

het moet spontaan gaan
een onverwachte bliksem
die de boom scheidt van zijn kruin
in een tomeloos verzengmoment
de schuiler tot overlever
toeschouwer van zijn geluk

ze wendt haar lippen af
zijn droge lik op stuk
voor de laatste fantasieloze poging
haar opnieuw te bedwelmen met
zijn onuitgegeven roes reeds gefaald

twee geliefden naast elkaar
bezeten van de drang naar uniek
onvergetelijk alleen gebleven
hun ruimte samen delen
hand in hand een
gouden bruiloft tegemoet

ze begrijpen
het spel van spelen
nog maar af en toe
de enige liefde
die er toe doet

© Frans V.

Blogarchief