actualiteit + gedicht

Berichten van het Vlindermanfront, zo zou je deze blog ook kunnen noemen. Naast het dagelijks doornemen van wat de krant weer te brengen heeft inzake wereld- en ander Antwerps nieuws, hou ik er immers ook van even stil te staan bij de dag die bijna weer voorbij is. Een beetje relaxed navelstaren, zoiets. Doorgaans is er wel iets blijven 'plakken' dat ik de daarbij de moeite waard vind om er hier wat cyberspace mee te vullen. Al is het vandaag wat minder. Het lijkt me dat het nieuws van gisteren blijft doorwerken. 7,6 miljoen kankerdoden dit jaar, las ik deze ochtend. Op mijn nuchtere maag. En wég waren mijn gedachten, naar de statistieken voor 2008. En naar het nieuws van vorige week, dat weekend- en nachtwerk ook al kankerverwekkend zou zijn. Te vaak met je neus in de uitlaatgassen hangen is ook al niet bevorderlijk voor een tumorvrij bestaan. En lijm, hou daar maar al mee op.

Is het dan raar dat ik nog steeds niet in 'Kerstemming' geraakt ben? Het zou net zo goed half augustus kunnen zijn, zo veraf lijkt volgende week dinsdag me nog. Het moet geleden zijn van toen ik nog niet tot bewustzijn gekomen was, dat ik er me zo weinig van bewust ben... wat op zich weer logisch is, quoi?

realistische dromenman

voetje voor voetje voorvoelt hij
niets, hij schuifelt gewoon
door het ritmisch geweld
van de dagelijkse tredmolen
onderweg om van de ochtend
- met al haar loze beloften -
slechts het vergeten ervan
in zijn geheugen te bewaren

na het deemsteren van de zon
het koesteren van wat plannen
zijn koele hart te warmen
met het niet onledig zijn
bezig met de toekomst
of die nu komt of niet
wie zal het ook wat schelen
al die Olympische gedachten
worden hém niet meer ontstolen

Frans Vlinderman