Solden + gedicht

Nog een klein halfuurtje en Nip en ik zijn weg naar onze Noorderburen. Zoals eerder al vermeld, gaan we daar ne keer spieken om te zien hoe dat ook alweer ging, twee mensen die elkaar het jawoord gaven en er vervolgens een feestje aan vastbreien. Ik neem de camera mee, m'n notaboekje en een goede Bic, meer zou niet gaan met mijn nieuwe broek en nieuw colberreke (jaja, Vlinderman is wezen soldenshoppen en heeft daar ongeveer anderhalf uur aan besteed (één paar schoenen, twee broeken, één colbert en twee pakjes Sterrenmix, tegenwoordig de lievelingsthee van Nip). Niks gezaag, getrek, geduw, gewoon winkel binnen, passen, ok, betalen, wegwezen. Én genieten van kortingen, dat spreekt voor zich.

In ieder geval, Vlinderman is happy, Nip is looking beautiful en Miss Jackie T doet niet al te vervelend, het belooft een leuk weekend te worden. Nu zien dat ik niet verkouden of zo word, zo zonder trui, maar acht, wat moet komen, zal toch komen. En ik kan wel tegen wat gekuch en gesnuif.

feestelijk gerol

de auto's buiten
- ze rijden voorbij
wat anders zouden ze doen -
vertellen gas voor gas
een klein verhaal van reizen
terwijl hij zij na zij
de rij wachtenden vakkundig
de zakken ledigt

iedereen zijn nieuw jaar
- met wallen onder de ogen
zo gaat dat met gefeest -
dus denkt de zakkenroller
nog snel even de zakken vullen
voor het einde van de solden
en hopen op een vrijgeleide
door terroristengevaar

en mocht het dan toch
is er altijd nog de krant
het blad van en voor het volk
met het laatste nieuws recht
in ieders hart, dat hij toch
zo een sukkelaar, al blijft de vraag
waar hij gelezen kon
met de handen kuis
in eigen huis?

Frans Vlinderman