Gazettenklap + gedicht
Zo af en toe bijna dagelijks lees ik in de krant wat bij. En dan kom je toch schrijnende toestanden tegen. Neem nu het Belgisch kampioenschap touwtrekken. Nog tot middernacht 10 juli (morgen dus) staat het open in te schrijven met je ploeg om Belgisch kampioen te worden in deze bijzondere discipline. Heel wat anders dan boomstammetjes gooien of vier dagen non-stop jezelf laten opsluiten in een café met enkele vriendjes en vriendinnetjes en een stuk of wat BB-camera's. Eén van dé Belgische bodemeigen activiteiten dreigt dit jaar niet door te zullen kunnen gaan wegens... te weinig inschrijvingen! Stel je voor, en dat terwijl het aantal ingeschreven leden niet verminderd, maar zelfs vermeerderd is. Moet wel Belgisch zijn, deze onlogica valt niet anders te beschrijven. Affin, allen wat vrienden bijeen zoeken, beetje oefenen in de grootste tuin en dan snel inschrijven op hun site.
Ben je niet zo ruw van nature en wil je het liever wat gezelliger houden, dan kan je eens gaan kijken op deze blog. Vlaanderen in de prijzen met een Gents koppel in verwachting van maar liefst twee identieke tweelingen. En nu maar hopen dat die niet in een eigen taaltje beginnen te brabbelen...
En tot slot nog een gedicht - het is ook al zo lang geleden - voor de reislustigen onder ons.
uit het hart
hun tempel in goud
temidden het bruin der bergen
schittering onder loden zon
op haar lokroep tot over de horizon
miljoenen uit hun schulp
ter openbaring hunner wereld
haar ingewanden opengesteld
consumering binnen haar muren
het hoogste goed der net gehuwden
met menig zaad geplengd
voor ‘t eerst op koud plavuis
onder 't oog van niets gezien
't is daar nabij Medina schoon
dat ik haar voor 't laatst ontwaard
mijn blanke hart heb nagelaten
zomaar open voor 't religieus genot
© Frans Vlinderman
Ben je niet zo ruw van nature en wil je het liever wat gezelliger houden, dan kan je eens gaan kijken op deze blog. Vlaanderen in de prijzen met een Gents koppel in verwachting van maar liefst twee identieke tweelingen. En nu maar hopen dat die niet in een eigen taaltje beginnen te brabbelen...
En tot slot nog een gedicht - het is ook al zo lang geleden - voor de reislustigen onder ons.
uit het hart
hun tempel in goud
temidden het bruin der bergen
schittering onder loden zon
op haar lokroep tot over de horizon
miljoenen uit hun schulp
ter openbaring hunner wereld
haar ingewanden opengesteld
consumering binnen haar muren
het hoogste goed der net gehuwden
met menig zaad geplengd
voor ‘t eerst op koud plavuis
onder 't oog van niets gezien
't is daar nabij Medina schoon
dat ik haar voor 't laatst ontwaard
mijn blanke hart heb nagelaten
zomaar open voor 't religieus genot
© Frans Vlinderman