Gedicht: rondjesman
Vlinderman en zijn Nip zitten stikkapot na een dagje Efteling voor neefje Sander en nichtje Thyne ter ere van hun eerste communie ergens in het voorjaar. Niet dat het lastige familietelgen waren, integendeel, je had er geen broertje dood aan zolang je de teugels niet te lang vierde, maar het blijven wel lange uren ononderbroken gefocust zijn. Aan alle ouders: chapeau, jullie verdienen stuk voor stuk per kind dat zo knap wordt opgebracht een standbeeld! Veel gelachen, veel genoten, veel foto's ook, maar wie Vlinderman en foto's in één zin uitspreekt, weet dat hij het best binnenkort alvast zijn licht eens opsteekt bij eega Nip... Allez, als toegift toch al een drietal pics...
Frans V.
rondjesman
er valt niets meer te zeggen
het doek is eindelijk weg
gevallen over een periode
van verlangen en nog meer
het is dan toch voorbij
hij klimt niet meer in bomen
op zoek naar zachte takken
waar hij wiebelend kon lachen
met de angst in haar blikken
waarmee zij hem weer grondwaarts riep
ook schaaft hij geen knieën meer
die zij dan moet verzorgen
sussen met een kopje choco
lekker warm en het velletje
alweer bijna genezen
de jaren zijn voorbijgegaan
en ineens staat hij daar
een man vol jongensdromen
en wie weet kan hij dan nu
haar ook eens in de rondte rijden
er valt niets meer te zeggen
het doek is eindelijk weg
gevallen over een periode
van verlangen en nog meer
het is dan toch voorbij
hij klimt niet meer in bomen
op zoek naar zachte takken
waar hij wiebelend kon lachen
met de angst in haar blikken
waarmee zij hem weer grondwaarts riep
ook schaaft hij geen knieën meer
die zij dan moet verzorgen
sussen met een kopje choco
lekker warm en het velletje
alweer bijna genezen
de jaren zijn voorbijgegaan
en ineens staat hij daar
een man vol jongensdromen
en wie weet kan hij dan nu
haar ook eens in de rondte rijden
Frans V.