Gedicht: zijn hoofd

De dag vordert niet, net zomin als het werk dat dient verzet. Enkel de afwas (eindelijk terug vorken en messen!) Er wordt veel geblogd, Britt blogt, Marc blogt, ik doe een bescheiden bijdrage en dan even langs Nip, zien hoe de werken daar vorderen...

zijn hoofd

de dichter zoekt
een regel, onverwacht
dient zich aan, hij denkt
verstoord zijn gedachten
en legt zich neer, moe
bij wat anders niet kwam

de dyslexie bij hem
bevindt zich niet daar
waar anderen het zien
maar tussen zijn oren
die almaar vreemden horen
blikseminslagen met
het luidste wit ooit gezien

zo eindigt hij de dag
met een oververhit hoofd
zegt hij vaarwel aan het geweld
dat hem blijft achtervolgen
ondanks of misschien niet
verschuilt hij zich in dromen

Frans V.