Gedicht: ik weet...

Vlinderman dook weer even in zijn oude doos en duikelde onderstaand gedicht op. De beginnende dichter, die experimenteert, maar vooralsnog zonder verdwenen woorden, daarvoor moeten we nog enkele jaren (minder) verder. Snuif even mee en geniet verder van een schaamteloos droog gebleven zaterdag - waar die in Werchter het absoluut niet mee oneens zullen zijn...

ik weet...

ik weet van liefhebben
het geven zonder nemen
jij mijlenver voor mij
die dingen die verwarmen
waar kou geen vat op heeft

vertel mij al die vrome verhalen
van Tristan en Isolde, ja, die ook
geen einde aan het hart kenden
voor eeuwig dood in de liefde
vuige toestand van wie weet wat

mij rekels rondspringen in het park,
dartelen over steedse straten doet
als een nar zo vrij, zo vrij
dat mijn wezen gevangen lijkt
in de koorden van het minnen

ja, ik weet van liefhebben
raaskallen en dazen zonder zorgen
waar het hart zo vol van is
kan de pen slechts even vatten
waar gevoel zijn eigen weg blijft gaan

laat mij echter opnieuw liefhebben

Frans V.