Beirut + gedicht

Nip en ik hebben net 'The Chronicles of Narnia' gezien. Leuke manier om een zondagnamiddag door te brengen. Daarna dacht ik dat het misschien eens tijd was om mijn blog de nodige aandacht te bezorgen. Wat me hier bracht. Nip heeft ondertussen Beirut voor jullie beluisterbaar gemaakt via een linkje hier ergens boven.

Bron foto: klik hier

Beirut, en meer bepaald het nummer 'Nantes' heeft immers mijn hart gestolen en ik wil ook dat met jullie delen. Ik hou wel van de weemoed die die jonge zanger zomaar kan uitstralen en het hoopvolle, dat hij er gelijk bij gooit. Doet me trouwens wat denken aan die Russische zangers waar ik vroeger zo aan verhangen was... Zangers, ik heb er het grootste respect voor. Niet alleen kunnen ze hun stem gebruiken, ze vertolken ook zoveel meer dan ik ooit in een gedicht gelegd krijg. Vlinderman afgunstig? You bet he is! En laat me nu maar even lyrisch worden :-)

de zanger

engelengeluid met een spoor
van diepe menselijkheid
de zanger brengt, verzengt
dwingt op de knieën zij
die niet eerder wilden weten
van luisteren met het hart

een schrijver en zijn pen
horen verstard toe, geen letter
verloren en toch niets toegevoegd
in de wereld van hun wezen
verweesd, niet enkel hun taal
haalt het hele verhaal boven

hij sluit de deur
van een kort stukje
in de krant van iedereen
nog zoveel te lezen

Frans Vlinderman