Gedichtenreeks: vernietiging - feilbaar

Wij mensen, we zijn en blijven als mieren in een kolonne. Gewoon marcheren, blinddoekjes op, oogkleppen als de doeken niet meer voorradig zijn, en doen waar we voor aangeworven zijn. Heel de dag vandaag stonden de mensen eens niet in de rij voor een bus die gewoontegetrouw niet op tijd zou zijn, voor een trein die gewoontegetrouw te laat zou zijn, voor een ideaal dat niet bestaat. Staken tegen koopkracht, dat was het idee vandaag. Hou je ideeën maar en geef me eens iets tastbaar om tegen te gaan staken. Als het allemaal toch te duur zou zijn geworden, verklaar me dan eens nuchter en zonder verkooppraatjes waarom de gemiddelde mens nog steeds het buitenland opzoekt? En kom me aub niet af met mijn eigen argument dat er toch nog genoeg geld in omloop is, want dan staat hier datzelfde argument als een huis te pronken!

Nu Vlinderman toch wat aan het 'schurpen' is, waarom onderzoekt niemand eens hoe het kan dat Fortis ineens ingelijfd wordt bij het Nederlands staatspatrimonium, nadat ze het amper een jaar geleden kwijt zijn gespeeld. En hoe het komt dat die inlijving met een serieuze korting van 8 miljard gerealiseerd kan worden? Een slechte denker zou kunnen denken dat al die 'geruchten' die het aandeel de laatste weken deden kelderen zowaar georchestreerd zouden zijn door de Nederlandse overheid (eat that, Bossie). Allez, zelfs als ge een beetje nadenkt zonder te weten waarover, dan nog voelt ge het stinken in een graad waaraan ge u verbrandt...

Soit, we zijn geen banktoestanden, dus plaats ik mijn volgende gedicht in de Psychereeks. Lees en oordeel, gij oordelende lezer(es).

vernietiging - feilbaar

het wiegt hem
in slaap nog niet
dat hij wakker moet
zo schrijft hem de wet
gedicteerd in verhulde woorden

wil hij omhelzen
aanbieden wat hij is
heeft of ooit zal worden
morgen bevecht hij nog eerst
het flauw, het blauw, het bitter

zijn arm vertoont
sporen van geweld
waar hij amper poogde
zijn onderhuids gevoel
het zwijgen op te leggen

hij krast
boodschap
ongelezen

Frans V.