zomerse maandagen

Hehe, blij dat de werkdag erop zit. Vlinderman heeft zich zonder al te veel extra daarvoor te hoeven doen vandaag eens helemaal in het zweet gewerkt, zoals daar waarschijnlijk vele tienduizenden anderen zullen zijn, die in verouderde gebouwen zonder deftige verluchting en dezer dagen dus met ongemene verhitting aan de slag moesten. Nu, je hoort me niet (overdreven) klagen, als 't regent of anderszins sombert, ben ik veel en veel ongelukkiger dan ik me nu voel. De zomer breekt door, dat is wat telt en na mijn dagtaak schieten er nog genoeg uurtjes zon over om met volle teugen daarvan te genieten.

Mama Mia heeft het dan toch wel een streepje beter dan Bibi. Als (moeder van) God in Frankrijk, heerlijke genieten van uitstapjes en zuiderse vergezichten, misschien dat ik toch wel in haar schoenen wil staan. Niet dat daardoor het werk zou af geraken, dat moet ik niemand wijsmaken, maar na alweer bijna een jaartje, die ene week in januari niet te na gesproken, er nog eens de zweep kunnen af leggen, het lijkt me wel stilaan weer eens tijd. We zullen echter nog wat geduld aan de dag leggen en nog een kleine paar maanden doorbijten, dan komt ook dat wel weer voorbij aan het raam van dit gevulde leven.

Ondertussen verteren we verder het voorbije feestweekend, want het is deze vent niet zomaar meer gegeven pas te gaan slapen als alle vogels opnieuw zijn uitgevlogen bij de dampende zonnestralen van alweer een nieuwe zon(ne)dag. Dat hangt zo nog wat te hangen in mijn versgestreken kleren en laat zich toch wat langer voelen dan in mijnen jongen tijd. Niet dat we daar zo hevig naar terug verlangen of zo, maar het feit blijft dat het allemaal toch ietsje bedaarder geworden is. Dat heet dan ouder worden, is het niet?