Aankondiging: e-fusie van literaire aard

Alweer in de inbox, het wordt hier nog druk vertoeven...

DE GELETTERDE MENS EN THE RAZOR FUSEREN!
(Bericht wordt gepubliceerd in DGM en in The Razor)



De Geletterde Mens is het enige literaire e-magazine in Vlaanderen, dat quasi dagelijks wordt “ververst”. Vlaamse en Nederlandse, over het algemeen minder bekende dichters, schrijvers en essayisten, vooral debutanten, vinden er hun plaats.
De redactie is pluralistisch samengesteld en het ezine propageert geen enkele literaire stroming of strekking van welke aard ook. Zij beoogt vooral debutanten en schrijvers die blijkbaar niet of nog niet als commercialiseerbaar worden beschouwd, toe te laten hun werk voor te stellen aan een breder publiek. Inzendingen worden uitsluitend beoordeeld op kwaliteit en de meeste contribuanten hebben geen persoonlijke relaties met de redacteurs.
De Geletterde Mens werd in het leven geroepen op 1 februari 2007 en blijkt nu (december 2008) levensvatbaar. De redactie vraagt vooral energie en enthousiasme, maar toch ook een zekere financiële investering. De kosten per jaar kunnen ongeveer op 500 euro worden geschat.
Om die levensvatbaarheid te verzekeren en eventueel de komende jaren de actieradius uit te breiden, heeft De Geletterde Mens ingestemd met een fusie met het ezine tijdschrift The Razor van “The Order of the Razorblades”, een online ridderorde waarover je alle info vindt op www.knightsrazor.com.

De redactie van De Geletterde Mens wordt uitgebreid met de ridders en jonkvrouwen, voor wie het vrij staat of zij meewerken onder eigen naam of onder hun riddernaam. Het spreekt vanzelf dat door deze fusie ook aandacht zal worden besteed aan filosofische thema’s, zonder het imago van De Geletterde Mens te bezoedelen of te compromitteren.

Je vindt hieronder een klein dossier dat je moet toelaten het nieuwe ezine op zijn relevantie te beoordelen.

Groetjes,

Thierry Deleu


Opzet en doelstelling

De Geletterde Mens (http://geletterdemens.blogspot.com/) is een e-magazine “doorlopend & eindeloos”, gesticht op 1 februari 2007, dat zich exclusief wijdt aan Nederlandstalige literatuur. Het initiatief ontstond uit een spontane opwelling van grijze hersenmassa bij drie redacteurs van het ter ziele gegane lifestyle magazine “Intro” (*). Via technische opstartbijstand van Ludo Geloen, stadsbeiaardier van Ieper en docent aan enkele muziekscholen in de Westhoek, kreeg De Geletterde Mens een embryonale vorm. Het zaad werd kwistig gestrooid en het geletterde wicht verbaasde iedereen door zijn vernuftig zoeken naar volwassenheid.
Eindredacteur Thierry Deleu, die reeds heel wat ervaring opdeed in het milieu en als 65plusser, trekt zich de kommer en kwel aan van de vele debutanten en auteurs die zeulen met eigen beheerproducties en uitgaven bij kleine uitgeverijtjes. “Vooral zij krijgen onze aandacht!” “Kleine” auteurs met soms “grote” kwaliteiten komen in het literair landschap te weinig aan bod of worden er niet aangezien als volwaardige spelers. Daar zij geen of weinig aandacht krijgen van critici, recensenten en andere scribenten, komen zij ook niet in the picture bij de bibliothecarissen van de lage landen bij de zee. Ook de overheid sluit systematisch deze auteurs uit van subsidiëring, aanmoediging en werkbeurzen.

De Geletterde Mens wil in de eerste plaats een spreekbuis, een uitlaat, een forum zijn voor nieuwe auteurs, debuterende en dakloze schrijvers en dichters, die zoekende zijn of berusten in hun lot. De redactie stelt één criterium voor het plaatsen van creatief werk: kwaliteit!

(*) Intro, Streek, Cultuur & Fijn Nieuws, Fnap Media, 9051 Sint-Denijs-Westrem

Redactie
Roland Declerck, Georges de Courmayeur, Jenny Dejager, Peter Deleu, Thierry Deleu (eindredactie), Marleen De Smet, Joris Dewolf, Annmarie Sauer, Marc Vandenbussche, Jan Van Loy

Kwaliteit
Aan De Geletterde Mens werken heel wat auteurs mee uit Vlaanderen en ook uit Nederland, onder wie “De 50 Meesterdichters van de Lage Landen bij de zee” (**): Marcella Baete, Bert Bevers, Frans de Birk, Annette van den Bosch, John Broekhuis, Marc Bungeneers, Gunnar Callebaut, Martin Carrette, Greta Casier, Jeannine Debbaut, Lidy De Brouwer, Pierre Declerck, Leni De Goeyse, Jenny Dejager, Thierry Deleu, Luc Demiddele, Ferre Denis, Gwen Deprez, Marleen De Smet, Astrid Dewancker, Germain Droogenbroodt, Fernand Florizoone, Ludo Geloen, Hejatomsma, Patricia Lasoen, Paul van Leeuwenkamp, Frédéric Leroy, Cathy Mara, Mark Meekers, Peter Motte, Edith Oeyen, Ruud Poppelaars, Eric Rosseel, Annmarie Sauer, Maurits Sterkenburg, Pien Storm van Leeuwen, Ina Stabergh, Annemieke Steenbergen, Jet van Swieten, Henri Thijs, Guy Vandendriessche, Yerna Van Den Driessche, Eric Vandenwyngaerden, Jozef Vandromme, Jan Van Loy, Dirk Vekemans, Frans Vlinderman, Katelijn Vijncke, Pom Wolff, Peter Wullen.

(**) Project gepatroneerd door “The Order of the Razorblades” en De Geletterde Mens:
“De 50 Meesterdichters van de Lage landen bij de zee”.

“De 50 Meesterdichters van de Lage Landen bij de zee” werd gesticht begin jaren tweeduizend op initiatief van “The Order of the Razorblades”. Het dichtersgenootschap beantwoordt aan de wens van talrijke dichters, die de essentiële waarden van hun creativiteit willen veilig stellen: de kwaliteit van de gedichten, het respect voor elkaar en een broodnodige promotie van de Vlaamse poëzie.
Een hele generatie van gelauwerde dichters bracht de Nederlandstalige poëzie op een nooit bereikt niveau, maar de uitstraling over de grenzen heen bleef schrijnend beperkt. Toch poneren zoveel “buitenlanders” dat de Vlamingen en Nederlanders verkeren “in het land waar de dichters wonen”.
“Razor’s Edge Editions” publiceerde op 3 december 2008 een eerste jaarboek, met als titel Hoe de dichter zich een weg geselt tegen wind…

Bereik
De Geletterde Mens wordt gemaild naar een 2.500 personen, instellingen, tijdschriften en ezines. De abonnementen zijn (voorlopig) gratis.

De Geletterde Mens is het eerste en enige ezine dat dagelijks & doorlopend verschijnt.

Thierry Deleu,
Eindredacteur
058/514120 - 0478/745498
Zandzeggelaan 18-102 - 8670 Oostduinkerke

Info: www.geletterdemens.blogspot.com en www.knightsrazor.com

achter de hoek leven er ook nog

Vlinderman blijft lachen. Maar met/om wie?

Amper één dag na het verlaten van zijn zetel en het zit er bovenarms op. De muren dienen nog behandeld tegen het teveel aan menselijke neerslag, maar zijn borstels staan nog steeds in verpakking te wachten op hun ontmanteling. Met veel verwijt worden ze aangevoerd, maar hij lijkt er niet warmer of kouder onder te worden. Dat de bril in zijn gemaksverblijf maar omlaag hangt, daar maakt hij zich zorgen over, luidkeels zelfs, en dat vreet al energie genoeg van hem. En dat hij aftelt naar zijn duizendste aller individueelste uitdrukking, daar ligt hij wakker van - not - want hij kan niet tellen. Uit zichzelf bekennen kent hij niet, dus typt hij wat hij te zeggen heeft. Iedere dag, soms meerdere malen per zelfde dag, en soms herhaalt hij zich. Omdat hij vindt dat hij als 'echte mens' daar recht op heeft, herhaling doet het immers goed wanneer er niets nieuws te vertellen valt én het overkomt de slimste geesten ook, zonder dat ze het zelf beseffen.

In de kranten leest hij tussendoor de stand van de wereld, het leven ook, en hij stelt vast dat niet enkel zijn muren behandeling nodig hebben, maar dat de hele wereld toe is aan een sessie van enkele uren op de bank van een psychiater, die hopelijk zorgvuldiger om zal springen met overduidelijke noodkreten dan die ene die niet ingreep vóór een moeder besliste niet langer moeder te zijn van vijf. Het is een hard leven, dat van psychiater, en daarom betaalt hij ze ook zo duur. Iedere doortocht met een briefje uit zijn brieventas, soms eens blauwgrijs, dan weer stralend rood, af en toe maagdelijk wit, wat er maar uit komt. Het leven zoals het is, hij neemt het zoals het zich aandient en stelt zich geen vragen. Alles is een roman, denkt hij doorgaans in de stille beslotenheid van zijn ondenkbare interne machinaties, om vervolgens alweer die ene voet voor de andere te krijgen. En hij blogt, hij logt zichzelf iedere dag aan de wereld en vertelt wat hij te vertellen heeft. Hij is in wezen het experiment waar 'de andere' om verlegen zit.

Er is ook de kerel en/of het vrouwmens dat hem op kosten jagen/jaagt. Dat zit hem dwars. Almaar werken, in regel blijven met de regels om de regels, hij ziet er het nut niet van in, maar volgt trouw zijn opvoeding, dankbaar voor zijn ouderlijk gezag daarin, maar slikt duizend maal per dag - en dat meerdere malen per zelfde etmaal - zijn bezwaren in tegen 'het moeten'. Zou hij zonder nog wel 'mens' genoemd mogen worden? Al doet het er in wezen allemaal niet toe. Opleggen, met genoeg krediet achterblijven, daar draait het om. En betalen om niet op straat te komen staan. De wereld in crisis? Daar ligt hij niet wakker van. Terugkeren naar zijn zetel, dat is zijn prioriteit.