weekplanning + gedicht

Een nieuwe week is aangebroken. Wat staat er me zoal te wachten? Ik doe het even dag per dag, koffiedik gekeken, glazen bol vertaald:

maandag
werken van 8u30 tot 20u30, dan huiswaarts en mails checken + eventueel beantwoorden, blogje invullen, wat gedichtensites afschuimen, slapen.

dinsdag
werken van 8u30 tot 17u, dan richting ziekenhuis Stuyvenberg om broer te gaan bezoeken die daar ligt te bekomen van zijn tweede huidtransplantatie, vervolgens huiswaarts, beetje mailcheck, beetje bloggen, beetje surfen, slapen.

woensdag
werken van 8u30 tot 17u, huiswaarts, beetje poëzie printen, naar Wijnegem voor 't Gastvrij Podium om wat voor te dragen, huiswaarts, vuilzakken buiten zetten, foto'kes op pc zetten, snelle mailcheck, snelle blog, slapen.

donderdag
werken van 8u30 tot 17u, ziekenhuis, huiswaarts, mailen, bloggen, surfen, dichten, slapen.

vrijdag
werken van 8u30 tot 17u, ziekenhuis, huiswaarts, Nipje doodknuffelen, mailcheck, blogcheck, forumonderhoud, filmpje meepikken, lanterfanten, slapen.

zaterdag & zondag
nog te bezien met Nipje.

=> elke dag: opstaan, slapen, krantje lezen, eten en drinken, naar wc gaan, kat af en toe eens strelen, terugdenken aan gisteren en vooruit naar morgen (niet te veel verder), genieten van het leven, vloeken als een ketter op het leven, poëzie ontdekken waar het niet te ontdekken zou mogen vallen en er dan over schrijven, Mama Mia en Schone Moeder in ere houden, mezelf blijven, stukje vreemde poëzie beluisteren, ...

Ziet er zeker saai uit, is het niet? En wat dan nog. Ik weet alvast dat er elke avond opnieuw een afwijking van mijn planning zal optreden. Dat gebeurt hier constant zo. Daarom dat ik nooit al te stevig plan. De enige toegift die hier ten huize Vlinderman ooit gebeurd is richting planning, dat is de agenda, waarin alle belanghebbenden (= Nip en ik) kunnen intekenen om een stukje dag te bezetten...

een afleider

zijn wil heiligt altijd
het doel, het eeuwig doel
dat geen mens bereikt
zonder slaaf te zijn
van zijn eigen driften

perverse driften die kiften
in het hoofd, de voorrang
aan de minst beteugelde
aan welke altijd opnieuw
de minst gekleurde eer

de prijs slechts te verdragen
door telkens weer opnieuw
een hoger doel

hij grijnst bij
elke onvermoede inslag
van een verloren bliksem

© Frans Vlinderman

Zondagavond + gedicht

Gezellig bij schone moeder gaan eten vandaag. Ik plaats er de mooiste foto's van vandaag bij, al moet ik eerlijk bekennen dat er schonere bestaan. Nipje is daar nu, want moet morgen weer werken (ik ook, maar bij mij staat het woord vakantie er niet voor). Om maar te zeggen dat het hier weer aan de stille kant is. Miss Jackie T huppelt hier af en toe voorbij, maar veel hebben we er vandaag niet aan. Dan maar wat surfen...

Schone Moeder (foto © Nip)

Nip en haar Frans (foto © FV)

Een weekje wordt afgesloten, morgen weer maandag, maar niet zonder een streepje poëzie.

ongezien

op de korrel, snel
zo wil hij er van af
ook zijn geweten belust
op een moment van rust

ze weet haar lot
is wat het moet zijn
niet gekozen toch daar
altijd te vroeg
zoveel nog te doen

het einde te gewaagd
bedenkt een dodelijk man zich
in haar ogen moeders wil
voor het vagevuur te pril

niet langer door het leven
gevreesd geeft hij
dan toch de geest
op voor haar zo gekwetst
ze lijkt, zo onschuldig
dat hij niet kan doen
wat voor zijn hand ligt

© Frans Vlinderman