ochtendrandjes

Geen nieuws vandaag, dus een poëtisch moment, omdat ik nog niet kan schilderen en dus geen schilderijen kan laten zien...

ochtendrandjes

jeetje, half acht al
dat ik hier en nu
ontwaken mocht
met aan m'n zij
de schoonste
de beste
de mijnste

en dan achter de façade
van m'n ongeschoren kop
het gezeur van vlees
rood en wit op zoek
naar wat verloren tanden
die toch nooit meer weer
sedert een dag of drie

ik voel de zondag
als lood in de zak
peilsnel op me afgaan
- waar is die tijd alweer -
en ik weiger m'n ogen open
tot zij me dan heeft gekust
op m'n cortisonenwangen

Frans V.