aandacht

Voor wie het al vergeten was: er bestaat ook nog zoiets als een Vlindermanforum en Vlindermandata...

Het eerste is altijd handig om een beetje interactiever met me om te gaan (klein beetje moeite doen om te registreren, met dank aan al die automatische spammachines) én om te lezen wat huis-columnist Hans Schoevers nu weer te bieden heeft, het tweede om te weten te komen waar Vlinderman nu weer uithangt.

Allez, 'k ga het je nu laten, beste blogsurfer, want Nip en ik moeten nog de rest van onze zondag uitvoeren, met een bezoekje aan Ton, Papa van Nip.

Mededelingske

Allez, deze woensdag weer aan de poëzie!

Op z'n hondjes + gastgedicht

Na mijn doortocht vandaag nog eens op 1001Liefdes, ben ik even een sigaretje gaan roken op ons terras. Vermits mijn krantje nog bij Nip en Juul (Jules volgens Nip, maar ik vind dat de Juul er nogal Mechels uit ziet en dus niets met Franse Walen te maken heeft) ligt, dook ik ondertussen even de Flair (Weekblad 05-1433/29 januari 2008 - effie aan bronvermelding doen) in. Wat ik in 's hemelsnaam met een vrouwenblad moet aanvangen, laten we voor mijn zielerust maar gemakshalve in het midden. Affin, zie ik me daar toch een heuse stoere man op pagina 46 een aantal uitspraken doen, waarbij ik me toch even in de verwonderde haren krab. Mijnheer 'doet het graag op z'n hondjes, dan kan hij fysiek alles geven'. Flink voor jou hoor, mijnheer M., spaar je gelijk wat uit op pakweg een halfuurtje fitness. Maar sta me toe daar de bedenking bij te maken dat het niet echt van veel respect voor de gemiddelde vrouw getuigt. Iedereen weet toch dat een vrouw op die manier niet echt gestimuleerd wordt en dat je in die positie als man feitelijk enkel met jezelf bezig bent. Nu, als ik leeftijd en relatie erbij neem, dan zie daar 40 en single staan. Ik denk dat de vrouwen je doorhebben...

Soit, hieronder plaats ik graag het gedicht dat Nip heeft ingezonden op de site van 1001Liefdes. Omdat ik het zo een mooi gedicht vind, in die stijl van haar waar ik zo aan verknocht ben geraakt. Al even verknocht als aan de schrijfster zelf... Ik hoop dat Nip het niet al te erg vindt :-)

Foto: Nip Kerstmis 2007

De Brief

ik ken alleen
jouw woorden
niet de klanken
waarmee ze komen

de inkt geurt
naar te ver weg

en ik denk aan
jouw vegende vingers
over zacht papier
later mijn lippen

rood als het zegel
van onze laatste brief

Nip