Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

maandag 25 juni 2007

Stapelgedichten + mededelingskes + gedicht

Na een artikel op Pomgedichten dacht ik ja, daar hebben ze me weer. Een volgende uitdaging (remember chalkpoetry). Er bestaat een blog, waar je je stapelgedicht kan inzenden. Een stapelgedicht, dat bestaat dan uit een deel van de inhoud van je boekenkast, waarbij je een aantal boeken zo op elkaar stapelt, dat er met de titels een 'nieuw' gedicht ontstaat. Ritme en metrum doen er niet zoveel toe, zolang je maar niet te vrij gaat associëren. Ik zou Frans niet zijn, mocht ik het niet geprobeerd hebben. En daar hang ik alvast met mijn eerste stapelgedicht, samengesteld uit titels van Stephen King en dichtbundels. Wie zei daar dat het niet gemakkelijk zou zijn twee hobby's te combineren? Kruisbestuiving, het bestaat echt! Ga hier maar eens kijken ;)

Ben deze avond nog bij mijn mama geweest. Ze ziet er al wat minder kleurrijk uit, enkel nog een stukje buil op het voorhoofd, een ander bultje, maar dan op haar hand die ondertussen al uit het gips is en nog wat onder de indruk. Om maar te zeggen: het gaat redelijk de goede kant uit. Via deze weg: Mama, ge zijt goed bezig, volhouden zo! En 'k zie je graag (zo weet de hele wereld het ineens)

Nip had vandaag haar laatste examen. En het was GOED! Nu kan ze met een gerust hart aan haar vakantiewerk beginnen zie. En ook Nip weet één en ander te combineren: werken en boeken. En meer verklap ik toch niet :p Ook via deze weg: proficiat, lieverd! En 'k hou van je! (alsof de hele wereld dát nog niet wist)

Nog goed nieuws: Johanne, een andere vriend van me, is ook geslaagd! Johanne, feest ze, vent, maar niet vergeten me uit te nodigen (ik feest ook al eens graag).

Genoeg feestgedruis. Ik ga er de haak even op gooien. Nog even meegeven dat iedereen woensdagavond zou kunnen vrijhouden mocht er ïnteresse zijn in een streepje vlinderpoëzie ergens in het Antwerpse. Later meer hierover (uiteraard uiterlijk morgen, dat spreekt voor zich).

Ik eindig met een gedicht met een vette knipoog naar Nipje ;)

sorry

sorry als het woord
dat olie op de golven gooit
wanneer het stormen dreigt
een misstap teruggezet
in liefdevolle ootmoed
de bekering aanvaard

geen ruiker maar een bos
in de mooiste vaas
op tafel neer geplant
zal het voortaan bloeien
in meer kleuren dan een regenboog
t’ hoeft niet eens een betoog

ze drinken, ze klinken
op hun gewaagde wedervaren
in het leven onder een dak
met plek voor meer dan
hij of zij

© Frans Vlinderman

Blogarchief