Voor P.

Ik draag deze bijdrage op aan iemand, die mij ooit onderdak heeft geboden, toen ik op straat stond en niemand anders mij kon of wilde verder helpen. Dankzij haar kan ik dit nu typen, kan ik verder. En hoe somber ik me ook voel, ik wil niet ondankbaar lijken. Daarom een stukje somber en hoop ineen.

la vie est belle, non?

het leven is geen feest
zonder een echte deejay
dans je ook geen uren
tot je voeten pijnlijk
smeken om de bedstee
of tenminste een stoel
de vloer ook ok

het leven is geen pretje
zonder gevoel voor humor
lacht niemand met je mee
als je weer eens viel
na een nachtje lachen
met de fratsen van je vriend
en dan huilen om diezelfde
in de armen van je lief

het leven is die grijsaard
tandeloos en kwijnend
altijd maar afwachtend
of er nog iets zou komen
dat echt te beleven valt
tenzij je iemand kent die weet
hoe de zaken kunnen keren

Frans V.