Bloggen + gedicht

442. Op die teller staat mijn aantal bijdragen aan deze blog. Ben ik er fier op? Nou nee, niet bepaald, maar het is wél een aangenaam tijdverdrijf, dat me elke dag toch even doet stilstaan bij een aantal zaken die ik diezelfde dag weer ben tegengekomen. Memorabele zaken, maar ook eenvoudige, alledaagse akkefietjes, die me op één of andere manier geraakt hebben. En dat geraakt hebben, laat dat gerust in de breedste zin van het woord geïnterpreteerd worden.

Deze blog is niet alleen een link naar mijn poëtische bezigheden, het is ook het venster voor de wereld op de man achter Vlinderman. Wat niet tot in een dichtsel geraakt, vindt hier zijn neerslag wel. En vermits ik niet steeds mijn hart op de tong draag, kunnen mensen even langslopen en het gewoon lezen. Het maakt van mij een mens onder de mensen. En daar hou ik wel van, zo een beetje mens zijn.

hoezo, goedkope vrije markt

er vloeit olie door de straten
die gaten laten ook alles door
wat in de huizen niet hoort
en geen sjeik die eraan komt
zomaar om te helpen raffineren

in de grachten drijven lijken
sommige ervan al weken
al blijven de ratten eraf
of ze weten dat het ongezond
zich te verslaven aan overvloed

elke dag wat meer hetzelfde
sterfte van de pure geest
in functie van 't genot
de glorie van het individu
op nummer één van elke lijst

dat het een dure prijs is
vertelt iedere woekeraar
schaamteloos, de zijne
zomaar in de naakte handel

Frans Vlinderman