Deze blog - op eigen risico reageren

Hier deelt Vlinderman af en toe wat gedachten en gedichten.

dinsdag 9 februari 2010

Nachtmerries, laten lopen of berijden?


Zoals ik tegen de collega's placht te zeggen: 'Feitelijk zou ik mijn overuren moeten noteren, iedere nacht dat ik van het werk vergezeld mijn dromen ook dan moet delen,' en dat het andere woorden zijn, bon, het komt op hetzelfde neer. Teveel wordt een Vlinderman gejaagd door wat gedaan en tegen wanneer en te weinig handen voor handen, het werkt in op het creatieve element dat hem zijn bestaan vergunt. Daarom deze bereden nachtmerrie voor u, nu u zo vaak al in de kou bent moeten blijven staan, omdat de Vlindermanmotor sputtert. We vinden er wel een goede mechanieker voor, ongetwijfeld, maar voorlopig wordt er hier nog volop gewacht op de juiste offerte...

Nog heel even geduld... (bron afbeelding: KLIK!)

bereden nachtmerrie

bezwaard met het ongetemde hart
verstopt hij zich schielings voor de dag
geen zonlicht zal ooit beschijnen
wat nog steeds te duister
nu al helder gezien kan worden

haast hij zich bij elke valavond
uit zijn donker hol vandaan
doorheen verlaten straten
over te leeg belopen paden

naar zijn eigen kale plekje
in het woud onder kromme eiken
om mee te klagen en te janken
naar de kille maan te onverschillig

wordt zijn gehuil als echt nooit gehoord
al weten eenzame zwervers wel beter
verstoken van zelfs hun laatste vrienden
immer alleen met de eeuwige zonden

uitgeput en aangedaan van alle zinneloosheid
spoedt hij zich voorbij het schuchter ochtendgloren
gehuld slechts in zijn verschoten kapmantel
wordt hij amper zelden dan steeds laat herkend

gezeten op zijn nachtmerrie
draaft hij door menig droom
tot het waken hem verdrijft
doch nooit de hele herinnering

Frans V.

Blogarchief