Gedicht: zo sprak zij
Zo af en toe een liefdesgedicht, dat kruidt het leven, nietwaar? Vlinderman blijft ze opduikelen uit zijn archief, waar er nog duizenden liggen te wachten. De nachten worden almaar killer en killer, dus mag het al eens wat warmer worden achter het digitale scherm. En na de verhuis met nog een restantje griep in de kouwe kleren dacht Bibi hier wel goed aan te doen. Geniet mee van wat zij zoal gezegd heeft. Of was het nu hij?
Frans V.
De geliefden steengoed - Chantalle Smeets (bron afbeelding: KLIK!)
zo sprak zij
van gaarne zien sprak ze
graag en veel soms wel
te veel en dan scheen
de wereld soms te snel
zo fel haar ogen dan flitsten
om haar wereld te kieken
snapshots door verliefde zielen
dat hij haar zo beminde
en meest verlangde was
voelt hij nog af en toe
als hij zich van het vele werk
de ogen sluit voor de dag
haar weer herinnerlijkt beleeft
de liefde van een echte dwaas
ach, hij raaskalt en
hij draaft maar door
onecht het verleden
nog meer dan morgen
hoeft hij niet te wanhopen
hij streelt haar nu
en zij hem terug
van gaarne zien sprak ze
graag en veel soms wel
te veel en dan scheen
de wereld soms te snel
zo fel haar ogen dan flitsten
om haar wereld te kieken
snapshots door verliefde zielen
dat hij haar zo beminde
en meest verlangde was
voelt hij nog af en toe
als hij zich van het vele werk
de ogen sluit voor de dag
haar weer herinnerlijkt beleeft
de liefde van een echte dwaas
ach, hij raaskalt en
hij draaft maar door
onecht het verleden
nog meer dan morgen
hoeft hij niet te wanhopen
hij streelt haar nu
en zij hem terug
Frans V.