grieperig + gedicht
Het heeft lang geduurd, maar dan toch nog een kleine bijdrage. Na zo een lange dag (een stevig half uur eerder begonnen omdat ik nog dringend een brief moest uittypen op het werk in mijn vrije uren daar & meer dan drieënhalf uur langer omdat het mijn beurt was om de eerste maandag van de maand langer te werken voor mijnen werkgever) voel ik me altijd een beetje geradbraakt. En eigenlijk stond ik eergisteren al op met een zere keel en dat voorspelt nooit veel goeds in een periode dat er griep rondwaart (vanaf volgend jaar laat ik me inenten, echt waar). Voorlopig zijn de symptomen (lichte keelpijn, zere rug, stramme spieren) nog beheersbaar, maar ik hoop er echt aan te ontsnappen. Ik heb echt geen tijd om niet aanwezig te mogen zijn op dé plek van mijn geluk: de werkvloer (en, erin getrapt?)
Nee, een grapje te zijner tijd moet kunnen. En om jullie mee te laten delen in mijn plezier heb ik hier nog een gedicht (gisteren eentje van iemand anders en vandaag een kleine haiku (bestaan er ook grote?) dus inhaalbeweging voltrokken)...
Frans V.
Nee, een grapje te zijner tijd moet kunnen. En om jullie mee te laten delen in mijn plezier heb ik hier nog een gedicht (gisteren eentje van iemand anders en vandaag een kleine haiku (bestaan er ook grote?) dus inhaalbeweging voltrokken)...
levensmuur
aan zijn muur hangen ze
de uitgedroogde trofeeën
van een leven vol passanten
klanten in de grote winkel
van een uitbater in beweging
de schuine invalshoek verdoezelt
hier en daar een flits van
welgevoeligheid, de cameralens
legt niet altijd vast wat moet
en feitelijk toch zo eerlijk
hijzelf staat ernaar te kijken
zakdoek in de hand, notablok ook
naargelang het moment van de week
of niet week genoeg, hij veegt
of hij noteert op eigen ritme
aan zijn muur hangen ze
de uitgedroogde trofeeën
van een leven vol passanten
klanten in de grote winkel
van een uitbater in beweging
de schuine invalshoek verdoezelt
hier en daar een flits van
welgevoeligheid, de cameralens
legt niet altijd vast wat moet
en feitelijk toch zo eerlijk
hijzelf staat ernaar te kijken
zakdoek in de hand, notablok ook
naargelang het moment van de week
of niet week genoeg, hij veegt
of hij noteert op eigen ritme
Frans V.