effie tussendoor

Net terug van het podium. Samen met Pieter Hemerijck wat getracht schwung erin te brengen, maar dat was niet zo eenvoudig. En toch hebben we genoten, zagen we zelfs een streepje publiek hetzelfde doen. Dus gaan we samen binnenkort eens zien wat we nog gecombineerd kunnen doen. Voila, klein verslagske, luttele minuten nadat Elvis het pand terug betreden heeft :)

Optreden + gedicht

A zei het al in een reactie, vrienden maken is altijd mooi, zoniet het mooiste. Het moet een hel zijn, als je op deze wereld niet in staat bent om uit te reiken en iemand letterlijk en figuurlijk aan te raken met je wezen en aangeraakt te worden door dat andere wezen. Ik zou het niet verdragen, hele dagen, weken, maanden opgesloten met enkel mezelf, geen verse zuurstof voor de geest, de ogen alleen naar binnen gericht, een neonbordje voor m'n kop met 'touche pas, personne interdit'. En toch zijn er die het presteren. Mensen, die enkel deel willen lijken uit te maken van het decor, waartegen je kan praten of niet, waar je gewoonweg niet toe doordringt, noch andersom. Mensen zoals u en ik, die door hun neus of mond ademhalen, net zoals wijzelf, voorzien van een lichaam, rechtoplopend, maar met een lege blik in hun ogen. Kleine eilandjes, die hetzelfde voedsel tot zich nemen, maar die geen energie produceren naar buiten toe. Ik zie ze staan, ik zie ze gaan, ik tel mijn vragen op. Een som die nooit kan kloppen, vermits ik de uitkomst niet kan vergelijken met de output van dergelijke figuren. Hm. En dat op zondag.

Gisteren keek ik nog even op Parlando, uw meer dan steeds geweldige en geupdate webstek voor alles wat met poëzie in Vlaanderen te maken heeft, zie ik me daar toch wel op een podium staan vanavond! Even opzoeken dan maar, want wie o wie heeft mij gestrikt, en het blijkt Stichting Zondag te zijn, voor de tweede maal deze maand met een Per Podium Mobile. Allez vooruit dan maar, deze avond dus, 20u, afspraak in Rock Concern De Rots, Melkmarkt 11 te Antwerpen. En neen, ik ben niet aan de comedy of het theater, wat moet een dichter daar nou komen doen, maar aan het woord. Wat mij net zo goed is ;-) En mocht er sprake zijn van vergiste datums, dan ben ik er toch weer even uit geweest :p

wachtend publiek

dat het na achten is
binnen in de kroeg het wachten
enkelen onder u doet grijpen
naar vocht dat tijd verdrijft
en soms ook wel wat zinnen
bij overmatig misdeeld gebruik

ge hoeft het niet te zeggen
ik zie u ginder best zitten
uw verlangen in de schoot
samen met zedig gevouwen handen
wachten tot het woord straks
u de amechtige adem beneemt
benevelt met een gebrek aan zuurstof

en of ik u reanimeren zal
de wereld ontvouwen zoals nog nooit
u een blik werd vergund in het hart
van iemand zonder jaloezieën om
wat jaloezie achter te verbergen
waar het leven trilt om voedsel gilt
dat gij zomaar uit de apathie getild

ja, misschien gebeurt het wel
dat ge dan dankbaar zout
op mijn aangebrande patatten
maar ik denk het niet
voor zekerheid is het nog
veel te vroeg
vandaag

Frans V.