Gedichtenreeks: theatraal - verwachting

Nip heeft voorlopig haar blogactiviteiten opgeschort. Het waarom kan je hier bij haar lezen. Mijn liefste heeft daar immers ernstige redenen voor, onder andere op gebied van reacties. En zo zie je maar dat het niet zo evident is om te blijven bloggen op het internet. Er is zoveel om over te berichten, maar je kan niet over alles zomaar wat schrijven. Dat is volgens de ene inderdaad zo, maar volgens een andere mag je gewoon doen wat je wil op je eigen blog. Volgens mijn bescheiden mening moet je gewoon rekening houden met het feit dat je boodschap meer oren en ogen bereiken dan wanneer je iets met de medehanger aan de toog deelt - al bereiken dergelijke boodschappen doorgaans ook meer oren dan je voor mogelijk houdt... Soit, lief Nipke, ik hoop dat je snel online terug keert, niet in het minst voor je vele familiefans, die je nu opzadelt met enkel nog deze Vlinder-man van jou.

Ik rond mijn stukje vandaag hier af met de laatste uit de psyche-gedichtenreeks. Iets minder sober dan de vorige, maar het mocht dan ook iets theatraler zijn.

theatraal - verwachting

de hemel zal op hun hoofd vallen
terwijl hoorns bloeddorstig schallen
van Odin, Thor en al de zijnen
gelijken in het vreugdeloos wachten
op Godot, de man die niet komen zal

hij wil wel op de eerste rij zitten
als de blauwe bonen worden uitgedeeld
metalen maaltijd voor de zondaars
in het niet beoefenen van hun leven
zal hij zijn borst daarvoor ontbloten

en als de aarde dan tenonder is gegaan
in monumentale stofwolken tot helemaal niets
herinneringen door elkaar beginnen lopen
tot ook daar de chaos zijn slag zal slaan

dan komt zijn moment
om eindelijk op te staan
en tot zelfs de doven te roepen
dat hij de grootste is geweest
genadeloze breker van alle werelden

Frans V.

En voor ik het vergeet aan de net bevallen collega van het werk: proficiat!!!