Weekendstuff

Ben even gaan kijken naar de petitie inzake Steven Strobbe en ik wil bij deze graag Mama Mia bedanken voor de moeite haar naam daar achter te laten - ook al helpt het misschien (en waarschijnlijk zelfs) niet. Nu, als we allemaal zo zouden redeneren, dan gebeurt (lees: verandert) er inderdaad niet veel... Deze appel is in ieder geval niet ver van zijn boom gevallen ;) Wie alsnog wil tekenen, gewoon even een dagje hier zakken en dan op de tweede HIER klikken (ja, dat woord in het rood).

Om nog even wat achtergrondinfo inzake dit Vlindermanweekend te geven: morgen is het vergaderdag met mijn collega's van De Muzeval. Er valt nog wat te programmeren, nog wat te bespreken ook, en dan laat ik het programma op jullie los voor elke tweede donderdag van de maand voor de rest van het jaar. En als je weet dat we volgend jaar exact tien jaar bestaan, dan heeft u alle reden om aan te nemen dat we gaan trachten er ook volgend jaar een stevige edoch poëtische lap op te geven, zoals dat hoort bij elke vereniging die een dubbel lustrum van haar activiteiten mag vieren.

Vermits ik hier toch van de hak op de tak aan het springen ben: zonet even voor taxi gespeeld. Een ouder stel mensen, bijgestaan door een jonger koppel, verkeerde overduidelijk in nood toen ik van Nip en Juul naar huis toe reed. Ik heb de Vlindermobiel even aan kant gezet om te informeren naar het waarom de oude man van het gezelschap ineengezakt op de stoep zat. Bleek dat het oude stel al meer dan een halfuur aan het wachten was op de taxi, die maar niet kwam opdagen en dat hij niet meer op zijn benen kon blijven staan. Bon, lang verhaal ingekort, ik heb ze dan maar naar huis gevoerd, want dat vond ik dus geen doen: een stel ouden van dagen zonder opgegeven uur zomaar laten staan schilderen tot er eens een wagen langsgestuurd kan worden. Taxi-score vandaag: min minstens één punt. En neen, ik heb me er niet voor laten betalen, ook al stonden ze erop.

Zonet Miss Jackie T trachten te bespuiten met antivlooienspul (het arme poezenbeest stikt ervan) en dus moet ik me nu volkleven met pleisters. 't Katje heeft immers niet echt graag dat ze tegen wat dan ook behandeld wordt en zonder te willen bijten of krabben, haalt ze mij (en bij gelegenheid ook Nip) het vel steeds open in verwoede pogingen het hazenpad te kiezen. Nu, ze heeft ook de volle laag gekregen (kostte slechts vijf pleisters aan deze zijde, dus dat viel mee) en nu maar hopen dat er beterschap op komst is.

Meer valt er niet te melden, behalve dat Nip en ik vandaag welgeteld vier weken getrouwd zijn! En ja, nog altijd van harte en vol dromen!!!