Voor E.

Onderstaand gedicht is er eentje opgedragen aan E., goede vriend en mededichter, -strijder ook soms. Het is een klein riempje onder een groot en gewond hart en dat lijkt me nodig. Hou je sterk, kameraad, en zoals steeds sta je er niet alleen voor. Het is misschien wat lastig om te voelen nu, maar tijd brengt wel de raad die je voorlopig ontbeert. En ja, mensen, dat is hoe Vlinderman omgaat met zijn vrienden.

Uiteraard ook IRL (bron afbeelding: KLIK!)

behouden schoentjes

kleine schoentjes
van oranje fluweel
het leven ontvouwt zich
bij iedere blik op
kleine schoentjes

ik kan je nog dragen
je past nog steeds
op deze ruige arm
maar wat doen we morgen
als je zelf wil stappen?

we kunnen misschien samen
wat door de straten kuieren
en kijken in etalages
en dan til ik je op
als het jou te hoog zou zijn

en binnen afzienbare tijd
neem ik je dan echt mee
eens stevig stappen
op je laatste vrije avond
ik neem mijn stok dan wel mee

maar nu blijf ik nog kijken
naar die kleine schoentjes
die ik je nooit gegeven heb

Frans V.