Gedicht: nieuwjaarsavond

Gelukkig Nieuwjaar! (jaja)

Het is nieuwjaar vandaag, hoezo, nieuwjaar? Nee, het is nieuwjaarsdag, noem het gerust ook maar nieuwdag, en vanuit dat standpunt bekeken kunnen we het gelijk hebben over nieuwuur, nieuwminuut en uiteraard ook nieuwseconde. Al kan nieuwflits ook best. In ieder geval, het is vandaag zogenaamd allemaal nieuw. En Vlinderman maar geloven, vertrouwen in zijn eigen geloof - dat trouwens enkel op vertrouwen stoelt, als ik mezelf begrijp.

De waarheid is anders, Nip las deze ochtend het online nieuws op voor mijn toekomstige schone moeder, en er was helemaal geen oudejaarsavond gisteren. Alles ging zijn gewone gangetje. Zonder vuurwerk bijvoorbeeld. En zonder Saddam, maar ze vallen daar in Irak nog gelijk vliegen in mijn keuken. Nummer 3000 werd speciaal vermeld, de anderen hadden het minder getroffen, denk ik dan. Wie spreekt er nu immers ook over nummer 1258 of 2689? Ik word er in ieder geval niet vrolijker op - hoewel dat graag de aard van het beestje wil zijn. En dus schrijf ik maar verder. Zo die gaat. Of staat. Het maakt niet uit.

nieuwjaarsdag

de knallen sterven langzaam
een veel te stille dood
op een nieuwe ochtend
van alweer een nieuw jaar
sprankelt niets meer dan
de resten van de langste nacht

het nieuws wordt verteerd
met een veel te zwaar hoofd
waar alles hetzelfde
de hoop doet vervliegen
met de snelheid van een ster
die opgebrand vlucht

het zwarte gat dat
elders wit heet te zijn
zuigt als nooit eerder
de wereld draait
nog steeds

Frans V.