Gedicht: laster

Die oude dozen van Bibi blijken goed gevuld te zijn, daarom dat ik ze zo graag nog eens open trek, zoals ik dat graag eens mag doen met een lekker flesje rood druivensap. Speciaal voor ene mevrouw De Tandt, om zich aan op te trekken. Ene Meester Peeters kan er misschien ook van genieten. En u natuurlijk.

laster

hij hult zich in mistige flarden
gedrapeerde noeste frasen die bazelen
over hoe en wat, zelfs het waarom
wordt niet vergeten, dat is te dom

nieuwsgierige agen en inquisitoren
ze kunnen allen vissen achter hey
waar is nou die verdomde waarheid
hij heeft nu aan alles het schijt

gisteren wou niemand hem nog horen
verloochening deel van zijn bestaan
denkt hij er terdege het zijne van
zich bewust van zijn lot, eeuwige man

dus hult hij zich in zwijgen
nooit veroordeeld voor daden
die hij nimmer heeft gesteld
door iedereen voor waar verteld

Frans V.