Debuut solopoëziebundel + gedicht

Nog snel een mededelingsken:

Hallo,

Eindelijk heb ik het genoegen u te mogen en kunnen meedelen dat mijn allereerste Solo Poëziebundel een vaststaand feit is. Deze boreling draagt de hemelse naam

Woordverleiding
Zonder verzuim

Van Sabine Luypaert

***

Wat mag u verwachten?

Poëzie over talrijke alledaagse momenten waarmee men zich kan identificeren, dankzij het scherpe observeren van de mens in al zijn aspecten. Voel de verademing, laat u leiden 'zonder verzuim' en ervaar hoe u in de handen van de dichter willoos zult achterblijven. Verlangend naar meer… en dit alles in een heerlijk gevulde bundel.

Inhoud: 58 gedichten
ISBN: 9789078935032
Prijs 14,95 euro
(exclusief verzending per post volgens het Belgische Nationale tarief (2 euro voor B) en (2,40 euro voor N)

Meer info, een blik op de cover en bestellingsmogelijkheden hierover hier.

Wanneer de bestelling goed doorgekomen is, krijgt u een bevestigingsmail. U kan natuurlijk ook per mail bestellen.

Opmerkingen:

1. Bij meerdere exemplaren in één bestelling zullen de verzendingskosten aangepast verrekend worden volgens de Belgische Posttarieven, hetzelfde geldt voor alle internationale bestellingen.
2. Bestellingen zullen na ontvangst van uw betaling onmiddellijk doorgestuurd worden.
3. Op vraag wordt er graag een gesigneerde versie van gemaakt.

Met heel vriendelijke infogroeten,

Sabine Luypaert

Na deze aankondiging toch even eraan denken dat het 11 juli is vandaag en dat verdient nog dit gedicht (jaja, toch, twee op enen dag).

ik Vlaming

hier sta ik pal
met twee voeten star
in de zachte grond
van mijn land, zo klein
dat in driehoeken begrepen
ik niet vendelzwaaien hoef

het warme zand krioelt
tussen mijn geplante tenen
terwijl de groene zee mij kust
met eindeloze tongehalen
de zon in de zee in de zon
voel ik me radeloos thuis

Vlaming op papier
een echte Belg, ik zwelg
in hoe ik me voorstel
onderdaan te zijn
van een heus land

misschien meer
misschien ook niet
misschien
doet er niet toe
zegt mijn pas
bij elke maat

© Frans Vlinderman

Ongetaalbaar + gedicht

Heerlijk, eens een kritische noot te lezen over het niet foutloos kunnen schrijven door zoveel schrijvers. En dan heb ik het niet over al die kleine stomme typfoutjes (die uiteraard te corrigeren vallen bij nalezen), maar over de t-fouten, over het zondigen tegen de bezittelijke naamwoorden, over de kromme toestanden van sommige zinnen. Pom zit op de wagen, Max zit op de wagen, Frans is er net op gesprongen, nog iemand zin in een ritje?

Nog even een kleine herhaling, zo de dag vóór, en dan sluit ik af, uiteraard met een streepje poweet uit Borgerhout, iets over kinderleed en hoe daarover niet gedicht mag.



kleine zieligheid

het is niet omdat
maar juist vanwege
in stilte rusten
zal je nooit
en verder
leven ook wij
slechts schimmen
bij de herinnering
aan al wat wij zoal kunnen

dus nee, toch niet
zwijgen doet er niet toe
meer nog, zwijgen pas
kindermoord, maar dan echt
met voorbedachtheid beraad
omdat het spreken toch
veel te moeilijk

© Frans Vlinderman