Week van de Vrijwilliger + gedicht
2008 het jaar van de Vlinderman, zou dat niet mooi zijn? Het klinkt wat gek, na de gebeurtenissen van de afgelopen dagen, maar ik moet een positief project voor ogen zien te vinden. Dat ik ga trouwen, dat is gewoon geweldig te gek (positief bedoeld), maar dat is een wij-ding. Er moet nog een ik-ding zijn om naartoe te werken. Misschien dat er iets ligt aan te komen, maar daar bericht ik pas over zodra ik zekerheid heb...
Waar ik ook nog over ga berichten, is mijn verjaardag. Op 24 maart blaas ik weer tig en nog wat kaarsjes uit en net zoals verleden jaar wil ik dan iets doen samen met andere mensen, vrienden die ik al gezien heb, schrijvers die ik al gelezen heb, dichters die ik al geproefd heb, onbekenden die mij al bezocht hebben op dit blogje... Maar later dus meer hierover.
Zodadelijk vertrekken Nip en haar Vlindervent naar Wijnegem. Want voor wie het nog niet zou weten: het is momenteel de week van de vrijwilliger en zonder dat we het wisten, zijn wij zomaar eventjes ontmaskerd als vrijwilliger, door onze bijdrage aan Het filmforum elke vierde woensdag daar :-D Deze avond is er in Wijnegem een receptie ter ere van die vrijwilligers in GC Het Gasthuis en we zijn uitgenodigd...
Frans V.
Waar ik ook nog over ga berichten, is mijn verjaardag. Op 24 maart blaas ik weer tig en nog wat kaarsjes uit en net zoals verleden jaar wil ik dan iets doen samen met andere mensen, vrienden die ik al gezien heb, schrijvers die ik al gelezen heb, dichters die ik al geproefd heb, onbekenden die mij al bezocht hebben op dit blogje... Maar later dus meer hierover.
Zodadelijk vertrekken Nip en haar Vlindervent naar Wijnegem. Want voor wie het nog niet zou weten: het is momenteel de week van de vrijwilliger en zonder dat we het wisten, zijn wij zomaar eventjes ontmaskerd als vrijwilliger, door onze bijdrage aan Het filmforum elke vierde woensdag daar :-D Deze avond is er in Wijnegem een receptie ter ere van die vrijwilligers in GC Het Gasthuis en we zijn uitgenodigd...
stilte, een canon
overal rondom
verborgen
de stilte van het denken
als onderdeel van alles
in muren gemetst om nooit meer
neergehaald - bakstenen eeuwigheid
in plantgroene gemeenteperkjes
worteldiep verankerd in die klei
waaruit dan later die muren
overal rondom
open en bloot
de stilte na het denken
als hoogste doel van alles
in systemisch ruis op de beeldbuis
- lang na het laatste late uur
in de open tandeloze mond
van een haast vergane ouderling
hij weigert toe te geven
dat ook in hem de stilte
dus zwijgt hij nooit
en luistert niemand
naar wat zo vaak herhaald
tot loze canon is verworden
overal rondom
verborgen
de stilte van het denken
als onderdeel van alles
in muren gemetst om nooit meer
neergehaald - bakstenen eeuwigheid
in plantgroene gemeenteperkjes
worteldiep verankerd in die klei
waaruit dan later die muren
overal rondom
open en bloot
de stilte na het denken
als hoogste doel van alles
in systemisch ruis op de beeldbuis
- lang na het laatste late uur
in de open tandeloze mond
van een haast vergane ouderling
hij weigert toe te geven
dat ook in hem de stilte
dus zwijgt hij nooit
en luistert niemand
naar wat zo vaak herhaald
tot loze canon is verworden
Frans V.