Doelen in het leven

Weet iedereen in deze drukke tijden nog waar zijn of haar doelen liggen? Een mens vraagt het zich af, als je ziet hoe de ochtend naar de avond neigt en de nacht verlangt naar de ochtend. Daartussen gebeurt zoveel en vaak ook tegelijk en ergens lijkt het helemaal nergens naar. De ene vult zijn dagen met noeste arbeid, de andere met het tellen van zijn zegeningen en dan heb je nog de volgende, die gewoon volgt wat er onder zijn neus passeert. Nine-to-fivers versus all-dayers, nachtbrakers tegenover dagbrekers, iedereen heeft zo zijn ritme. Redelijk doelloos, uiteindelijk, want de afloop staat vast, nietwaar?

Dan heb je Vlinderman, die vlindert over zijn blogje, die schrijft schrijfseltjes, die neemt deel aan protestacties waar hij zich in kan terugvinden, die geniet van zijn huwelijk, die (b)logt over wat er in zijn ogen de moeite waard is om over te (b)loggen en die ook weet dat zijn afloop vaststaat. Zijn we nu aanbeland op een scharnierpunt in het wezen Vlinderman? Is er een existentiële crisis op komst (het is immers duidelijk dat ie er de laatste dagen behoorlijk wat vraagtekens bij aan het plaatsen is)? Niets van aan, Vlinderman heeft zijn demonen al grotendeels bezworen, beseft hoe eindig hij is, hoe variabel alles ook. Maar dat belet hem niet om af en toe even een beschouwend moment in te lassen en zich als nietig alsook belangwekkend te bevinden. De aard van het belangwekkend nietig beestje, zullen we maar zeggen.

Bron affiche: KLIK

Vandaag gaan we in ieder geval afzakken naar Doel, dat nog steeds bedreigde Antwerpse polderdorp, dat weigert te sterven. We gaan kijken, horen, proeven hoe een afgeschreven gemeente blijft leven omdat er nog leven is na de dood!