Branco & het woord, vreet het maar!
Zo heel af en toe komt er best wel interessante interactie tot stand op deze blog. En dan vraag ik toestemming om één en ander hier integraal in de kijker te zetten. Het onderstaande illustreert dit en wilde ik jullie niet onthouden. Van Branco, een trouwe bezoeker van deze en vele andere blogs:
"Kinderen zijn wel het laatste waar de hoge heren politici mee bezig zijn (ze behoren immers niet tot het kiesvee nietwaar). Over de hoofden van de bevolking heen besluiten ze allerhande zaken die men in hun verkiezingsprogramma's nooit naar voor zag komen (het plaatsen van 200 extra flitscamera's, het Belgisch voetbal opdelen in afzonderlijke delen met inzet van miljoenen euro's enz...) terwijl de werkelijke verkiezingsbeloften naar het rijk der fabelen verwezen worden. Zij zetten zich onvermoeibaar in voor zaken daar waar het hen in de eerste plaats goed uitkomt - het immer uitbreidende bestuursapparaat is blijkbaar hun enige oogappel geworden.
België heeft zijn huidige welvaart in hoofdzaak te danken aan zijn voorbeeldig sociaal zekerheidsstelsel.
Dit stelsel zorgt er voor dat we op rust kunnen gaan op oudere leeftijd, dat we bij arbeidsongevallen en beroepsziekten niet aan ons lot worden overgelaten, dat we kinderen in België nooit als een last moeten beschouwen (zoals in vele arme landen) maar des te meer als een zegen dank zij onze kinderbijslagen, dat we bij ziekte en invaliditeit kunnen terugvallen op een zorgverzekering, bij werkloosheid bestaan er vervangingsuitkeringen en onze jaarlijkse vakantie is gegarandeerd.
Daarnaast staat de sociale zekerheid ook borg voor het bestaansminimum, de inkomensgarantie voor ouderen, de gewaarborgde gezinsbijslag en de uitkeringen aan gehandicapte personen.
Al deze sociale verwezenlijkingen samen voorkomen een ontmenselijking van onze samenleving waar de waarde van een mens enkel wordt afgemeten aan zijn economische bruikbaarheid en inzetbaarheid.
De sociale zekerheid voorkomt dat mensen worden gereduceerd tot gemakkelijk manipuleerbare objecten …tot wegwerpartikelen.
Op het gebied van de sociale zekerheid is het zo dat alle Belgen inderdaad gelijk zijn voor de wet en dat is maar goed ook want door te splitsen wat tot nog toe één geheel was worden de minst begunstigden automatisch tegen wil en dank uitgespeeld tegen de meest begunstigden met een neerwaartse spiraal tot gevolg op het gebied van onze sociale verworvenheden.
Wat we vandaag met z’n allen als een vanzelfsprekendheid zijn gaan beschouwen zou dat morgen nog allerminst zijn.
Al diegenen die dan nog de euvele moed zouden hebben om voorzieningen te eisen zoals deze die we vandaag kennen zouden zich er niet moeten over verbazen als het antwoord luidt “ U gelooft nog in sinterklaas zeker”.
De verzwakking, liberalisering en tenslotte de privatisering van de sociale zekerheid wordt zorgvuldig gepland, men wil ze doorvoeren via de bruistabletmethode, beetje bij beetje totdat er tenslotte niets meer van overblijft.
De ontmanteling van het gezamenlijk opgebouwde Belgische welzijnsmodel treft juist de zwaksten in onze maatschappij, het meest verwerpelijk daarbij is de splitsing van de kinderbijslagen.
Totaal onschuldige en vooralsnog als evenwaardig beschouwde kinderen worden zo in de toekomst meer/minderwaardig ten opzichte van elkaar naargelang de regio in België waar ze toevallig geboren worden.
Intussen laten de reeds lang beloofde verhogingen van de kinderbijslagen op zich wachten.
Wat moet sinterklaas, de goedheilige man, daar wel allemaal niet van denken?
© Branco"
"Kinderen zijn wel het laatste waar de hoge heren politici mee bezig zijn (ze behoren immers niet tot het kiesvee nietwaar). Over de hoofden van de bevolking heen besluiten ze allerhande zaken die men in hun verkiezingsprogramma's nooit naar voor zag komen (het plaatsen van 200 extra flitscamera's, het Belgisch voetbal opdelen in afzonderlijke delen met inzet van miljoenen euro's enz...) terwijl de werkelijke verkiezingsbeloften naar het rijk der fabelen verwezen worden. Zij zetten zich onvermoeibaar in voor zaken daar waar het hen in de eerste plaats goed uitkomt - het immer uitbreidende bestuursapparaat is blijkbaar hun enige oogappel geworden.
België heeft zijn huidige welvaart in hoofdzaak te danken aan zijn voorbeeldig sociaal zekerheidsstelsel.
Dit stelsel zorgt er voor dat we op rust kunnen gaan op oudere leeftijd, dat we bij arbeidsongevallen en beroepsziekten niet aan ons lot worden overgelaten, dat we kinderen in België nooit als een last moeten beschouwen (zoals in vele arme landen) maar des te meer als een zegen dank zij onze kinderbijslagen, dat we bij ziekte en invaliditeit kunnen terugvallen op een zorgverzekering, bij werkloosheid bestaan er vervangingsuitkeringen en onze jaarlijkse vakantie is gegarandeerd.
Daarnaast staat de sociale zekerheid ook borg voor het bestaansminimum, de inkomensgarantie voor ouderen, de gewaarborgde gezinsbijslag en de uitkeringen aan gehandicapte personen.
Al deze sociale verwezenlijkingen samen voorkomen een ontmenselijking van onze samenleving waar de waarde van een mens enkel wordt afgemeten aan zijn economische bruikbaarheid en inzetbaarheid.
De sociale zekerheid voorkomt dat mensen worden gereduceerd tot gemakkelijk manipuleerbare objecten …tot wegwerpartikelen.
Op het gebied van de sociale zekerheid is het zo dat alle Belgen inderdaad gelijk zijn voor de wet en dat is maar goed ook want door te splitsen wat tot nog toe één geheel was worden de minst begunstigden automatisch tegen wil en dank uitgespeeld tegen de meest begunstigden met een neerwaartse spiraal tot gevolg op het gebied van onze sociale verworvenheden.
Wat we vandaag met z’n allen als een vanzelfsprekendheid zijn gaan beschouwen zou dat morgen nog allerminst zijn.
Al diegenen die dan nog de euvele moed zouden hebben om voorzieningen te eisen zoals deze die we vandaag kennen zouden zich er niet moeten over verbazen als het antwoord luidt “ U gelooft nog in sinterklaas zeker”.
De verzwakking, liberalisering en tenslotte de privatisering van de sociale zekerheid wordt zorgvuldig gepland, men wil ze doorvoeren via de bruistabletmethode, beetje bij beetje totdat er tenslotte niets meer van overblijft.
De ontmanteling van het gezamenlijk opgebouwde Belgische welzijnsmodel treft juist de zwaksten in onze maatschappij, het meest verwerpelijk daarbij is de splitsing van de kinderbijslagen.
Totaal onschuldige en vooralsnog als evenwaardig beschouwde kinderen worden zo in de toekomst meer/minderwaardig ten opzichte van elkaar naargelang de regio in België waar ze toevallig geboren worden.
Intussen laten de reeds lang beloofde verhogingen van de kinderbijslagen op zich wachten.
Wat moet sinterklaas, de goedheilige man, daar wel allemaal niet van denken?
© Branco"
