De Vraag + gedicht

Verloofd dus. Nip en deze Vlinderman. Of we nog hadden kunnen wachten? Waarom zouden we? Hij vond dat het tijd was om de vraag te stellen, zij vond dat het tijd was om er ja op te antwoorden. En weet je, ik ben er nog niet helemaal van bekomen, dat ze zomaar ja... Het is een droom, het is onwezenlijk, het is fantastisch, ik noem het zelfs léven. Ergens in deze vlinderbuik roert zich al enkele jaren vanalles en nog wat waar het Nip betreft, maar nu is de chaos compleet. Het is zo erg, dat het zelfs geen chaos meer is, maar puur dat, waar ik al zoveel jaren naar reik maar nooit aanraken kon. Het is liefde, het is aanbidding, het is elk cliché die naam waardig, en ik moet er mijn mond over houden. Echt, want anders wordt het ook pathetisch en dat wil ik jullie dus niet aandoen. Het is verloofd. Eindelijk.


Het gedicht Waarmee ik Nip aangezocht heb, hieronder, en subiet op zoveel meer plaatsen. Ah ja, de hele wereld mag het weten!

FV - aanzoek

ontelbare dichten schreef hij
het onderwerp verscholen
in een letterwoord van
eenstammige grepen en
afgebakende abc-termen

om dan, toen het moest
de zinnen verloren waren
weggelopen van de man
die zo nodig en eindelijk
het één en meest belangrijke
om dan stil te worden

deze woorden zullen niet
gerecycleerd, eenmalig zijn ze
zouden ze, zullen ze
eenvormig en klassiek
geleende taal van waarheid

en zij, zij krijgt het antwoord
zomaar te verwoorden
of ze hem met ring wel wil

© Frans Vlinderman

het antwoord

Nip heeft ja gezegd.

Ik versta iedereen die hierbij de wenkbrauwen fronst. Nip heeft ja gezegd. Op welke vraag, op wat? Wie niet kijkt naar het label onder dit blogstukje, heeft er het raden naar. Nu, om kort te gaan, Vlinderman vroeg gisteren en plein public naar Nips hand. Voilà, zo simpel dus. Volgend jaar vormt er zich (alweer) een dichterskoppel door de huwelijksband. Maar later meer, we moeten nu nog een feestelijk terrasje gaan doen, want ook het weer zat en zit nog steeds goed mee.