Meeting Writehistory + gedicht
BorgerRio, het is er helaas niet meer van gekomen. Eerst was er nog een meeting voor de leden van één van de sites waar ik zo af en toe een gedicht op plaats. Writehistory zou anders dan op 1 april, waarbij we afgesproken waren in het EHA, bijeenkomen in Mortsel, in CC 't Parkske. Dat er achter den hoek zo'n 4000 man zat te ontbijten en er meer den genoeg regen in de lucht hing, het kon ons allemaal niet deren. Op naar Mortsel dus, vrij vertaald voor mij iets na de middag.
Aanvankelijk was het de bedoeling dat het zo'n paar uurtjes zou duren, maar het liep een beetje uit en voor ik het wist, was het alweer avond. Babbelen met zusjes, praten met oude vrienden, kletsen met voorbijgangers, bestellen van dichtbundeltjes, zelfs declameren, het zat er allemaal in. Het was al een poosje geleden dat ik zo een gezellige namiddag zo snel heb weten ontsnappen aan mijn aandacht.
Toen ik bijna thuis was en afstapte in de metro van Plantin en Moretuslei werd ik gelijk weer geconfronteerd met wat ik even vergeten was. Die andere zijde van het leven. Onderstaande foto zegt wel genoeg... en was het nu een voorteken dat ik al zo iemand had zien liggen op een bushokbankje aan Harmonie, toen ik onderweg was naar 'mijn' feestje? Het moet in ieder geval een raar soort voorzienigheid geweest zijn.
dakloos of niet? (foto © FV)
dakloos in het wassalon
witte tegels op de vloer
met waspoederen sporen
onder een flets neonlicht
verhullen niet zijn kilte
zoals hij daar ineengedoken
de nacht tracht door te brengen
van een lang februarimoment
het zakje aan zijn voeten
met gaten en al lang versleten
bevat geen wasgoed meer
maar de resten van zijn beschaving
ooit gekocht op afbetaling
Ze noemen hem de doler
de kraker van wat warmte
bezetter van wat ruimte
en af en toe de dakloze
© Frans Vlinderman
Aanvankelijk was het de bedoeling dat het zo'n paar uurtjes zou duren, maar het liep een beetje uit en voor ik het wist, was het alweer avond. Babbelen met zusjes, praten met oude vrienden, kletsen met voorbijgangers, bestellen van dichtbundeltjes, zelfs declameren, het zat er allemaal in. Het was al een poosje geleden dat ik zo een gezellige namiddag zo snel heb weten ontsnappen aan mijn aandacht.
Toen ik bijna thuis was en afstapte in de metro van Plantin en Moretuslei werd ik gelijk weer geconfronteerd met wat ik even vergeten was. Die andere zijde van het leven. Onderstaande foto zegt wel genoeg... en was het nu een voorteken dat ik al zo iemand had zien liggen op een bushokbankje aan Harmonie, toen ik onderweg was naar 'mijn' feestje? Het moet in ieder geval een raar soort voorzienigheid geweest zijn.
dakloos of niet? (foto © FV)dakloos in het wassalon
witte tegels op de vloer
met waspoederen sporen
onder een flets neonlicht
verhullen niet zijn kilte
zoals hij daar ineengedoken
de nacht tracht door te brengen
van een lang februarimoment
het zakje aan zijn voeten
met gaten en al lang versleten
bevat geen wasgoed meer
maar de resten van zijn beschaving
ooit gekocht op afbetaling
Ze noemen hem de doler
de kraker van wat warmte
bezetter van wat ruimte
en af en toe de dakloze
© Frans Vlinderman
