Collega's

weinig bijdrage vandaag, 'k ga zodadelijk richting Den Hopsack voor een Persoonlijk streepje poëzie, een gezellige babbel tussendoor met vrienden en collega-dichters en dan zelf nog wat op de planken en genieten van wat klanken. Over de werkvloer kan ik ook al kort gaan: langs de ene kant is er een nieuwe collega gestart, welkom D, en langs de andere kant is er een oude collega uit ouderschapsverlof teruggekeerd om haar plek weer in te nemen, welkom S, zeker nu ik weet dat je me hier dagelijks even komt lezen. En nee, ik ga mezelf niet censureren om die reden, waarom zou ik ook :p

Sebiet dus weg, maar wat vond je van mijn bijdrage gisteren? Nageltje op het kopje? Krijg ik nu geld de volgende maal ik iets voorspel? Of is dat gewoon normaal? Iets wat het kleinste kind zo ziet aankomen? Dan is het ook goed, bewijs nummer zoveel van mijn vrije geestelijke toestand, niet aangetast door de vliedende jaren.

Soit, een kort vleugje poëzie, over wat, dat vertelt mijn klavier mij en enkele seconden later u wel.

schenker - haiku

hij verzorgt zijn taal
de schenker van klare wijn
verbloemt geen geheim

Frans V.