Wasdag + gedicht

Het was laat vandaag, en blijkbaar niet voor mij alleen. Na het lang en lui en lekker uitslapen, was het tijd voor actie. Tijd om de was nog eens te doen. Na afwerking van het klassieke ritueel daartoe, namelijk bed aftrekken en alles gesorteerd erop, bleek dat de hoeveelheid was een beetje onderschat was. Niet één van die grote wastassen, maar twee! Daar ging de zaterdag, tenzij er werd gekozen. Nip en ik in overleg dan toch een keuze gemaakt, het werden de kookwas, de jeans en de sokkenwas. En morgen de rest. Daar gaat dan ook de zondag.



Pom is altijd in voor een poëtische ontboezeming. Vandaag ging het over Kunstkoeien in het Veen van Vlas en werd iedere gewillige uitgenodigd voor een koeienbijdrage. Met veel plezier het onderstaande gedicht ingestuurd:

K voor Koe

ze graast de dag in
haar staart loom omlaag
tot in de witte slierten
die het gras verhullen
hier geen hoeven meer

ergens in de verte
loeit een bronstige stier
de os opzij, het kalf komt
in gedachten voorbij de boer
die zich in de klauwen wrijft

de tijd schrijft hier
over koetjes en kalfjes
en laat het schillen over
aan andere patattenboeren
met niets om handen


© Frans V.