feest & domper + gedicht

Morgen is er een bijzonder laat nieuwjaarsfeestje bij Schone Moeder Lenie thuis en daar zijn Nip en ik deze namiddag even 't Stad voor ingetrokken. Niets zo leuk als een feestje met wat pakjes erbij. Nip kon eerder beschikken en ging al door naar huis, terwijl ik nog wat voor haar bijeen sprokkelde. We zullen morgen wel zien of Vlinderman haar kan verrassen.

Een andere verrassing kwam er uit onverwachte hoek. We kregen slecht nieuws te verwerken en dat zet toch wel een domper op de feestvreugde. Waarover het gaat, kom ik later nog wel te vertellen, maar nu moeten zowel Nip als ik toch even bekomen. Daarom dat vandaag wat minder haha is dan anders en Mísia met 'Garras dos Sentidos' nu zo aansprekend door mijn fado-boxen weerklinkt. En dan zeggen dat Nip en Vlinderman deze avond nog naar een personeelsfeest moeten... 't Zal 'sjiek' zijn.

nee, toch niet

de lichaamsvreemde ander zal altijd
de ander blijven, het element
dat niemand kan beheersen
zoals niemand een lentebries
uit zijn binnenzak halen kan
of ook maar even erin

in het leven wendt ieder schip
de steven naar daar waar de wind
hem in zeilen gevangen drijft
minder dan de stuurman wil
tegen de stroming in tenzij
hij uitgekookt en uitgerekend
de spelregels naar zijn hand
een stevig stuk laveren kan

daar zit een passagier stil
door 't ondergaan geraakt
in verwondering te kijken naar
het besef dat hij niet alleen
nooit zelfs maar een zweem
onafhankelijk zou kunnen

Frans V.