Moeder + gedicht

Vandaag opnieuw gaan werken. Moeder ligt goed in het ziekenhuis: verzorging, eten, bezoek, rust, zo komen we de eerste dagen van het (over)leven wel door. Hier in huis blokt Nip de stenen uit de muur, morgen is het haar eerste examen. Kant dubbelge(p)looid, ik ben benieuwd naar haar wedervaren morgen. Verder kreeg ik nog een mooi aanbod van een vriendin om haar wagen te lenen om moeder te gaan bezoeken. Ik wou er wel op in gaan, maar bij nader inzien toch maar niet. Stel je voor dat ik zelf ook betrokken zou raken in een ongeluk. Nee, dan maar de waardering voor het gebaar.

Nah, morgen nog een halve dag werken, dan opnieuw naar moeder toe en 's avonds nog wat kandidaatkopers voor moeders huis laten ontvangen door mijnheer de makelaar en het is weer weekend. Het zal nodig zijn om hier wat bij te werken.

Vóór het hele circus naar aanleiding van moeders aanrijding losbarstte, had ik een aantal gedichten opzijgezet voor op deze blog. Ik plaats er alvast een eerste hieronder.

astma

zijn longzwakte jaagt hem op
doet hem het leven zien
zoals niet eerder beschreven als
een lied dat langzaam leiden zal
naar verdrinken in de lucht

elke zucht misschien de laatste
wat liefde, een beetje vriendschap
blijft de voorraadkast ongevuld
net als alle dromen onvervuld
op zijn hielen tikken

steeds verder weg van
zijn amechtig begin
dichterbij de dood
met iedere ademteug
een stukje levenstocht
zomaar weggeblazen

hij zwijgt de hele dag
zuinigheid het enig goed
behoeft geen hoge woorden

© Frans V.